42 बिहान हैतसाथ येसु सुनसान जगहमे गेलै। लोकसब येसुके खोज्ते-खोज्ते एलै, येसु भेटलाके बाद ओकरासब, “हमरासबके छोइरके नै जाउ” कैहके बिन्ती करल्कै।
महज उ लोक बाहर निकैलके गेलै आ अपना निक भेल बात चारुदिसन परचार करे लाग्लै। तैल्याके येसु फेनो उ सहरमे लोकसबके अगा खुलस्त रुपमे आबैले नै सक्लै महज उ सुनसान जगहमे रहेलाग्लै। तैयो लोकसबके भिर चारुदिसनसे ओकरलग एलै।
महज उसब येसुके कहल्कै, “हमरेसबसङे रहु, सुरुज डुइबगेलै आ रातो हैले लागल जाइछै” तब येसु ओहैसबसङे रहैले घर भितर ढुक्लै।
एक दिन येसु पहार दिसन परथना करैले गेलै आ परमेस्वरसङे परथनामे रातभर बिताइल्कै।
येसु ओइसबके कहल्कै, “हमर खाइबला चिज यि चियै, जे हम आपन पठाबैबलाके इक्छा बमोजिम करनाइ आ ओकर काम पुरा करनाइ चियै।
तब उसब येसुके भेटैले एलै आ हमरासबसङे बैठु कैहके बिन्ती करल्कै, तब येसु ओइसबसङे दुइ दिन ओतै रहलै।
जब भिरके लोकसब ओते नै त येसुके आ नै त ओकर चेलेसबके देखल्कै, तब उसब नाहमे चहैरके कफरनहुम सहर दिसन येसुके ताकैले गेलै।