16 कथिलेत हम तोरौरके कहैचियौ, परमेस्वरके राजमे यि भोजके अरथ पुरा नै हेतै ताबे तक हम फेनो यि भोज नै खेबौ।”
उ नोकरसब धैनके चियै, जब मालिक घर आबैछै त उसबके जागल देखैछै। साच्चे हम तोरासबके कहिचियौ, उ आपन डाँर कैसके ओकरासबके खियाइले बैठेतै आ आइबके सेबा करतै।
येसुसङे खाइले बैठलहा लोकसबमे से एक गोरे यि बात सुइनके ओकरा कहल्कै, “उ लोक धैनके है, जे परमेस्वरके राजमे भोजन पाबतै।”
येसु ओकरासबके कहल्कै, “हम दुख भोगैसे पैहनैये निस्तार पाबैनके भोज तोरेसबकेसङे खाइके हम बहुत बरका इक्छा करनेछेलियै,
कथिलेत हम तोरौरके कहैचियौ, परमेस्वरके राज नै आबैतक हम फेनो अङगुरके मध नै पिबौ।”
तब तुसब हमर राजमे हमरे सङे-सङे खेबही, पिब्ही आ इजराएलके बारहो कुलके नियाइ करैले राज गद्दीमे बैठबिही।”
नास हैबला भोजनके खातिर मेहनत नै कर महज अनन्त जिबन तक रहैबला भोजनके लेल मेहनत कर, जे मानबके बेटा तोरासबके देतौ। कथिलेत परमेस्वर पिता ओकर उपर आपन छाप लगादेनेछै।”
सबलोकके उ देखाब नै देल्कै महज हमरासबके उ पैहनैयेसे साक्छीके खातिर छान्ने रहै। उ मिरतुसे जिबित भ्याके उठलाके बाद हमसब ओकरसङे खान-पिन करलियै।
तब स्वरगदुत हमरा अनङ कहल्कै, “यि लिख, उसब धैनके चियै, जेसब थुमाके बियाहके नौता पाबल्कै।” उ हमरा फेनसे कहल्कै, “एह्या परमेस्वरके सत बचनसब चियै।”