25 महज ओइसे पहिने ओकरा बहुत दुख सहे परतै आ अइ पुस्ताके लोकसबसे ओकरा बहिस्कार हेबेपरतै।
ओह्या दिनसे येसु आपन चेलासबके खोइलके सब बात कहैले लाग्लै, “हम यरुसलेम जेबै आ ओते अगुवासब, मुल पुजारीसब आ धरमगुरुसबसे बहुत दुख भोग्बौ, मारल जेबौ आ तेसर दिनमे फेनो मिरतुसे जिके उठबौ।”
तब येसु उसबके कहल्कै, “कि तुसब पबितर धरमसास्तर नै पढनेचिही? ‘जै पथलके घर बनाइबला मिसतिरीसब छाइट देल्कै, सेह्या जगके मुल खम्हा बन्लै, यि काम परमेस्वर करने छै आ अपनासबके नजरमे आस्चरजके बात छै।’
येसु कहल्कै, “सुन, अपनासब यरुसलेम दिसन जाइचियै। ओते मानबके बेटाके मुल पुजारी आ धरमगुरुसबके जिम्मा लगेतौ। उसब ओकरा मिरतुदन्डके लेल दोसी ठहरेतै आ आनजातसबके हाथमे सोप देतै।
तुसब पबितर धरमसास्तरमे नै पढनेचिही? ‘जै पथलके घर बनाइबला मिसतिरीसब छाइट देल्कै, सेह्या जगके मुल खम्हा बन्लै,
तब येसु आपन चेलासबके एहेन सिक्छा दैले लाग्लै, “मानब बेटाके बहुत दुख भोगैले परतै आ उ अगुवासबसे, मुल पुजारीसबसे आ धरमगुरुसबसे इन्कार हेतै, मारल जेतै आ तेसर दिनमे फेनो जिके उठतै।”
कथिलेत येसु आपन चेलासबके सिक्छा दैत कहल्कै, “मानबके बेटा लोकसबके हाथमे पकरल जेतौ, उसब ओकरा मारतौ आ तेसर दिनमे उ फेनो जिके उठतौ।”
येसु बारहो चेलासबके कातमे लेजाके कहल्कै, “सुन, आब अपनासब यरुसलेम ज्यारहल चियै। अगमबक्तासब मानबके बेटाके बारेमे लिखलाहा सबबातसब ओतै पुरा हेतौ।
तब उसब चाबुकसे पिट्तौ आ माइर देतौ, तब तेसर दिनमे उ फेनो जिके उठतौ।”
आ उसबके कहल्कै, “पबितर धरमसास्तरमे एहेन लिखल छै, मुक्ती दैबला खिरिस्टके दुख भोग्नाइ आ तेसर दिनमे जिके उठनाइ जरुरी छै,
येसु ओकरासबके कहल्कै, “हम मानबके बेटाके बहुत दुख काटैले परतै आ उ अगुवा, मुल पुजारीसब, धरमगुरुसबसे इन्कार हेतै, मारल जेतै आ तेसर दिनमे मरके जि उठतै।”
उ आपने लोकसबलग एलै, महज ओकर आपने लोकसब ओकरा सुइकार नै करल्कै।
अनङ यसैया अगमबक्ताके कहल बात पुरा हैकेछेलै- “हे परमपरभु, हमरासबके कहल बचनमे के बिस्बास करने छै? परमपरभुके बाँइहके तागत ककर लग परगट करल छै?”