7 उ भितरसे जबाफदैत कहल्कै, ‘हमरा परेसान नै करु। केबार बन कैरलेने चियै आ हम धियापुतासङे सुतलचियै। हम उठके अहाँके कुछो नै दैले सकब।’”
“महज निरबुधी कनियासब तेल किने गेल बखत बर आइबगेलै आ जेसब तैयार भेल छेलै उसब बियाहके भोजमे भितर गेलै आ केबार बन्द भ्यागेलै।
कथिलेत हमर घरमे एकटा साथी बहुत दुरसे चैलके एलछै, ओकरा ख्या दैले कुछो नै छै।
तब येसु ओकरासबके कहल्कै, “साथीके नतासे ओकरा उठके कुछो नै देतै तैयो उ लगातार माइङरहलाके कारन ओकरा आवस्यकता भेल जतेहेक माङतै ततहेक रोटी देतै।”
घरके मालिक उठके केबार बन करतौ तब तुसब बाहरसे केबार ढकढकाइत कहबिही, ‘परभु, हमरासबके लेल केबार खोइलदिय।’ आ उ भितरसे जबाफ देतौ, ‘तुसब के चिही आ कतेसे एलचिही? हम नै चिन्हैचियौ।’
तकरबाद येसु ओइसबसङे गेलै। जब येसु कप्तानके घर लगमे रहै तब कप्तान सङीसबके एहेन कैहके येसु लग पठाइल्कै, “गुरु जी, दुख नै उठाबु कथिलेत हमर घरमे अहाँके स्वागत करैके हैसियतके नै चियै,
आबसे हमरा कोइने दुख देबे, कथिलेत हम खिरिस्ट येसुके दास चियै से परमान देखाबैले आपन देहमे ओकर चोटके डामसब धारन करनेचियै।