3 ओहै समयमे धरमगुरुसब आ फरिसीसब बेबिचारमे पकराउ परल एकटा जनिके आनल्कै आ लोकसबके अगामे ठार करल्कै।
तब रजा हेरोद ओतेका मुल पुजारीसब आ धरमगुरुसबके बोल्याके पुछल्कै कि “खिरिस्टके जलम कते भेलै?”
बिहान सबेरे येसु फेनो मन्दिरमे घुइमके एलै। सबलोक ओकरलग एलै आ उ बैठके ओकरासबके सिक्छा दैले लाग्लै।
उसब येसुके कहल्कै, “गुरु जी, यि जनी बेबिचार करैतकाल पकराउ परलछै।
ओकर यि बात सुइनके पहिने बुढवासबसे ल्याके छोटकातक एक-एक कैरके ओतेसे चैलगेलै। अन्तमे ओते येसु असगरे रैहगेलै आ उ जनी ओकर अगा ठार भ्याल रहलै।
तकरबाद उसब पहिनेसे अन्हर भेल लोकके फरिसीसब लग आनल्कै।
उसब पतरुस आ युहन्नाके महासभाके अगामे ठार कैरके पुछल्कै, “कोन सक्तीसे या ककर नाममे तोरौरके यि कामसब करैचिही?”
ओहिनङे, यदि ओकर घरबला जिबिते रहतै आ उ दोसर पुरुखसङे बियाह करैछै त, उ बेबिचार करैछै। महज ओकर घरबला मैरजाइछै त, ओइ बेबस्थामे उ बान्हल नै रहैछै आ दोसर पुरुखसङे बियाह करतै त उ बेबिचार नै करैछै।