3 तैखातिर ओकर भाइसब ओकरा कहल्कै, “यि ठाम छोइरके यहुदिया चैलजाउ, कि अहाँ जे कामसब कैररहल चियै से ओतेका चेलासब सेहो देखे।
जब येसु भिरके लोकसबसङे बात कैररहल छेलै तखैन ओकर माँ आ भाइसब ओते एलै आ ओकरसे बात करैके लेल बाहरमे असियाल छेलै।
जब येसुके परिबार यि सुनल्कै, तब येसुके लैले उसब निकल्लै, कथिलेत ओकर मन आपन ठाममे नै छै कैहके उसब कहैछेलै।
तब ओकर माँ आ ओकर भाइसब ओते एलै आ बाहरेमे ठार भ्याके ओकरा बोलाइले पठाइल्कै।
एक दिन येसुके माँ आ भाइसब भेटैले ओकरलग एलै महज लोकसबके भिरके कारन ओकर लगमे नै आबे सकल्कै।
येसुके कोइ कहल्कै, “अहाँके माँ आ भाइसब अहाँके भेटैले बाहरमे असियालछै।”
येसु आ ओकर चेलासबके बियाहमे नौता देने रहै।
यि बातसब सुइनके येसुके चेलासबमेसे बहुतो गोरा कहल्कै, “यि सिक्छा त एकदम करा छै। यि के माने सक्तै?”
ओहै समयसे ओकर चेलासबमेसे बहुतो गोरा पछा हटलै आ ओकरसङे जाइले छोइरदेल्कै।
येसुके भाइसब पाबैनमे चैलगेलाके बाद येसु सेहो गेलै। उ खुलमखुला नै महज घोसैरके गेलै।
जे लोक नाम कमाबैले चाहैछै, उ घोसैरके कोनो काम नै करैछै। यदि अहाँ यि काम करैचियै त अहाँ आपनेके सन्सारमे परगट करु।”
कथिलेत ओकर आपने भाइसब ओकरा बिस्बास नै करैछेलै।
तब पतरुस एगारहो गोरे सङे ठडा भ्याके जोरसे कहल्कै, “यहुदियाके लोकसब आ यरुसलेममे रहैबला जम्मे लोकसब, तुसब धियान द्याके सुन ओते कथी भेल छेलै से हम तोरासबके बुझाइबौ।