5 ओते एकटा लोक छेलै, जे अरतिस बरिससे बिमार छेलै।
तब येसु ओकर बाबुके पुछल्कै, “कहियासे एहेन भ्या रहलछौ?” उ जबाफ देल्कै, “छोटेसे।”
यि अबराहमके बेटी जे अठार बरिससे सैतानके फन्हामे परल छेलै, पबितर बिसराम दिनमे यि फन्हासे उ छुटकारा हैके नै चाही?”
ओइ भिरमे कोइ नै निक करे सकल बारह बरिससे रक्तसराव रोगसे पिडित एक गोरे जनी छेलै।
कुछ देरके बाद येसु उ लोकके मन्दिरमे भेटके कहल्कै, “देख, तु निक करल गेलचिही। आबसे फेनो पाप नै कर, नै त तोहर उपर औरो खराब अबस्था आइबजेतौ।”
कथिलेत परमपरभुके एकटा दुत समय समयमे पोखैरमे आइबके पानीके हिल्यादैछेलै आ पानी हिलैत मातर जे सबसे पहिने पानीमे जाइछेलै, ओकरमे भेल सब परकारके रोग-बिमार निक भ्याजाइछेलै।]
जब येसु ओकरा सुतल देखल्कै, तब उ बहुत बरिससे बिमार छै से बात जाइनके ओकरा पुछल्कै, “कि तु निक हैले चाहैचिही?”
एक दिन येसु जाइतखिना एकटा लोकके देखल्कै जे जलमेसे अन्हर छेलै।
महज यि कनङके देखे लाग्लै आ के अकर आँख खोइल देल्कै सेहो हमसब नै जानैचियै। तुसब ओकरे पुछ। उ आब बच्चा नै छै, आपनेसे कहतौ।
लुस्तरा सहरमे एकटा जलमेसे नेङर लोक रहै छेलै। उ कहियो नै चल-फिर करने रहै।
ओहि समयमे जलमेसे एक गोरा नेङरके लोकसब सुन्दर नामके देहरीमे आनैत रहै, जैसे आबत-जाबत करैबला लोकसबसे भिख माङे सके कैहके सबदिन ओते ओकरा आइनके राइख दैक।
कथिलेकी जे लोक आस्चरजके कामसे निक भेल छेलै, ओकर उमेर चालिस बरिससे उपर छेलै।
ओते उ एनियास नाम भेल्हा लोकके भेटलै। जे आठ बरिससे लकबा मारलाके कारन बिछोनामे परल छेलै।