9 जब उसब पखामे पुग्लै तब ओते कोइलाके आइग उपरमे पाकैत माछ आ रोटी देखल्कै।
तब सैतान येसु लगसे चैलगेलै आ स्वरगदुतसब आइबके ओकर सेबा-टहल करे लाग्लै।
अगर यि सबके भुखले घर पठेबै त यीसब रस्तेमे बेहोस हेतै कथिलेत उसबमेसे कोइ-कोइ बहुत दुरसे एलछै।”
जार भेलाके कारन नोकरसब आ मन्दिरके पहरेदारसब ठार भ्याके आइग ताइपरहल छेलै। तैबखत पतरुसो उसबसङे आइग तापैछेलै।
तब येसु ओइसबके कहल्कै, “तुसब भरखरे मारल कुछ माछ हमरलग आन।”
येसु रोटी ल्याके ओइसबके देल्कै आ ओहिनङे माछो देल्कै।
ओइ बखत औरो चेलासब नाहेमे रैहके माछसे भरल जालके ताइन्ते-ताइन्ते पखा दिसन आनल्कै। उसब पखासे बेसि दुर त नै, अन्दाजी सय मिटर जतहेक दुर छेलै।
तब येसु उ रोटी ल्याके परमेस्वरके धन्यबाद देल्कै आ बैठलहा लोकसबके खाइके लेल चेलासबके परसैले लगाइल्कै, तहिनङे माछोके परसैले लगाइल्कै। उ सबलोक अघा-अघाके खेल्कै।
“अते एकटा छौरा छै जकरसङे जौ के पाँचटा रोटी आ दुइटा माछ छै, महज अतेक लोकसबके लेल अतनेहेकसे कथी हेतै?”