5 हे पिता, सन्सार सिरिस्टी हैसे पहिने अहाँसङे हमर जे महिमा छेलै, ओह्या महिमासे आब अहाँके अगा हमरा महिमीत करु।
तकरबाद रजा आपन देहना कात ठारभेल लोकसबके कहतै, ‘हे हमर पितासे आसिरबाद पाबल लोकसब! ओइ राजके भोगबिलास करु, जकरा सन्सारके उतपतीएसे तोरासबके लेल तैयार करने छै।
परमेस्वरके कोइ नै कहियो देखनेछै। महज पिताके लगमे रहैबला ओकर एकलौता बेटा ओकरा हमरासबलग परगट करने छै।
पिता आ हम एके चियै।”
येसु ओकरा जबाब देल्कै, “फिलिप! अतहेक दिनसे त हम तोरेसबसङे चियौ, तैयो तु हमरा नै चिन्हैचिही? जे हमरा देख्ने छै, उ पिताके देख्ने छै। तब तु कनङके कहैचिही, कि ‘हमरासबके पिताके देख्यादिय?’
येसु यि सब बात कहलाके बाद स्वरग दिसन ताइकके कहल्कै, “हे पिता, आब समय आइबगेल छै। अहाँ आपन बेटामे महिमा परकट करु, ताकि बेटो अहाँके महिमा परकट करे।
“हे पिता, हम इक्छा करैचियै कि, जकरासबके अहाँ हमरा देनेचियै, सेसब हमरसङे रहे आ हमर महिमा देखे, जे महिमा सन्सार सिरिस्टी हैसे पहिने अहाँ हमरा परेम करलाके कारनसे देनेछेलियै।
स्वरगसे उतैरके एल हम मानबके बेटा बाहेक कोइ नै स्वरगमे चरहल छै।
तब येसु ओकरासबके कहल्कै, “हम तोरासबके साँचोके कहैचियौ, अबराहमके जलमसे पहिनेसे हम चियै।”
उ बास्तममे परमेस्वर छेलै, महज परमेस्वरके बाराबरी हैबला बातके बिचार नै करल्कै।
परमेस्वर फेनसे कहल्कै, “हे परभु, सुरुमे अहाँ पिरथिबीके जग बैठेलियै, अकास आ ओइमे भेल सब चिज अहैके हाथसे बनेलियै।
परमेस्वरके महिमाके इजोत ओकरेमे चम्कैछै आ वह्या परमेस्वरके साँचो रुप चियै। ओकरे सक्तीसाली बचनसे अकास आ पिरथिबीमे भेल सब चिजके अराइनेछै। उ लोकसबके पाप सुध करलाके बाद स्वरगमे रहैबला महिमीत परमेस्वरके दहिनाकात बैठलछै।
परमेस्वर सन्सारके सिरिस्टी करैसे पैहनिए ओकरा चुन्ने रहै महज तोरासबके भलाइके खातिर अन्तिम समयमे उ परगट भेलै।
ओकरेसे तुसब परमेस्वरमे बिस्बास करलिही, जे ओकरा मरलसे जिबित करल्कै आ ओकरा महिमा देल्कै, तैल्याके तोरासबके आपन बिस्बास आ भरोसा परमेस्वरमे रहे।
जब जिबन दैबला परगट भेलै, तब हमसब ओकरा देखलियै आ हमसब वह्या अनन्त जिबनके बिसयमे साक्छी दैचियौ आ तोरासबके कहैचियौ, जे पिता सङे छेलै वह्या अपनासबके लग परगट भेलै।
मारलगेल थुमाके जिबनके किताबमे सन्सारके सिरिस्टी हैसे पहिने नाम लिखल लोकसब बाहेक पिरथिबीमे रहैबला सबकोइ ओइ जानबरके पुजा करतै।
जे जित्तै, हम ओकरा हमर सिंहासनमे हमरसङे बैठैले हक देबै, जनङ हम जितलियै आ आपन पितासङे ओकर सिंहासनमे बैठल चियै।’