Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




युहन्‍ना 14:26 - मध्‍य पुरविया थारू

26 महज पिता हमर नाममे पठाइबला सल्‍लाहकार पबितर आत्‍मा तोरासबके सब बात सिखाइतौ आ हमर कहल सब बात तोरासबके मन पाइरदेतौ।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




युहन्‍ना 14:26
75 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

येसु खिरिस्‍टके जलम एहेन परकारसे भेलै- ओकर माँ के मङनी योसेफसङे भेल छेलै, महज ओइसबके बियाह हैसे पैहनैये पबितर आत्‍माके सक्‍तिसे मरियमके देहभारी भेलै।


महज जब योसेफ एह्‍या बातके बिचार करतै रहै, तब सपनामे परमपरभुके स्‍वरगदुत एलै आ ओकरा अनङ कहल्‍कै, “हौ दाउदके खानदानके योसेफ, तु मरियमके आपन घरबालीके रुपमे अपनाबैले नै डरा, कथिलेत जे ओकर पेटमे छौ, उ पबितर आत्‍मासे चियौ।


तहैलेल जो आ सब देसके लोकसबके चेला बना, पिता, पुतर आ पबितर आत्‍माके नाममे बप्‍तिस्‍मा दहै।


“हम पस्‍चातापके खातिर तोरासबके पानीसे बप्‍तिस्‍मा देबौ, महज हमरसे पाछे जे आबैबला छै, उ हमरोसे सक्‍तिसाली छै, जकर हम जुतो बोकैके जोकर नै चियै। उ तोरासबके पबितर आत्‍मा आ आइगसे बप्‍तिस्‍मा देतौ।


जबकि दाउद आपने पबितर आत्‍मासे कहनेछै, ‘परमपरभु हमर परभुके कहल्‍कै, तु हमर दहिना हाथ कता बैठ, जाबेतक हम तोहर दुस्‍मनसबके तोहर टाङके खराम नै बनाइबौ।’


जब लोकसब तोरासबके पकैरके अदालतमे लजेतौ तब ओइ बखत कथी बोल्‍बै तकर चिन्‍ता नै कर। कथिलेत ओइ बखत तोरासबके कथी बोले परतौ से पबितर आत्‍मा तोरासबसङे बोल्‍तौ।


कथिलेत परभुके नजरमे उ महान हेतै। उ कहियो नै अङगुरके मध आ दोसर कोनो निसाबला चिज छुबतै। उ जलमैसे पहिने पबितर आत्‍मासे भरल रहतै।


स्‍वरगदुत ओकरा जबाफ देल्‍कै, “पबितर आत्‍मा तोहर उपरमे एतौ आ महान परमेस्‍वरके सक्‍तिके छाह तोहरमे परतौ। तैल्‍याके जल्‍मैबला बच्‍चा पबितर हेतै आ उ परमेस्‍वरके बेटा कहाइतै।


जब एलिसिबा मरियमके गोरलगी सुनल्‍कै तब ओकर कोइखके बच्‍चा चलेलाग्‍लै आ एलिसिबा पबितर आत्‍मासे भरपुर भ्‍याके,


तब ओकर बाबु जकरिया पबितर आत्‍मासे भैरके अगमबानी बोले लाग्‍लै,


तुसब खराब हैतोपरभी आपन धियापुतासबके असल चिजसब दैले आबैछौ त, औरो तोरासबसे बेसी स्‍वरगमे रहैबला पिता, ओकरसङे माङेबलाके पबितर आत्‍मा दैछै!”


यरुसलेममे सिमियोन नामके एकटा लोक छेलै। उ इजराएलके बचाबैबला लोकके आसमे रहै आ उ धरम-करम करैबला लोक रहै, पबितर आत्‍मा ओकरसङे छेलै।


हमर पिताके परतिग्‍या हम तोरौरके लग पठाइबौ। महज परमेस्‍वरके सक्‍ती नै पाबैतक अहै सहरमे असियाले रहिये।”


आ पबितर आत्‍मा पौरकी के रुपमे उपरसे आइबके येसुके उपर बैठलै तब स्‍वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहर से हम बहुत खुसी चियौ।”


साँचोके उ के चियै से हम नै चिन्‍है छेलियै, महज जे हमरा पानीसे बप्‍तिस्‍मा दैले पठाइल्‍कै ओह्‍या हमरा कहल्‍कै, जकर उपरमे पबितर आत्‍मा उतैरके बैठल देखबिही ओह्‍या पबितर आत्‍मासे बप्‍तिस्‍मा दैबलाहेतौ।


ओकर चेलासब पहिने यि बात नै बुझल्‍कै। महज येसु महिमीत भेलाके बाद ओकरासबके याद एलै कि यि बात ओकरे बारेमे लिखल छेलै आ उ लोकसब यि सबकाम ओकरे लेल करल्‍कै कैहके बुझल्‍कै।


हम पितासे बिन्‍ती करबै आ उ तोरासबसङे सबदिन रहैके खातिर एक गोरा सल्‍लाह दैबला पठाइतौ।


“यि बातसब तोरासबसङे रहैतकाल हम तोरासबके कहनेचियौ।


“हम पिताके तरफसे तोरासबके लेल सल्‍लाह दैबला पबितर आत्‍माके पठादेबौ। उ पितालगसे एल सत आत्‍मा चियै जे हमर बारेमे गबाही देतै।


महज साँचोके हम तोरेसबके कहैचियौ, हम अतेसे जेबौ तब मातरे तोरासबके असल हेतौ। कथिलेत यदी हम नै जेबौ त तोरासबके सल्‍लाह दैबला पबितर आत्‍मा तोरासबके लग नै एतौ। महज जब हम जेबौ, तब हम ओकरा तोरासबके लग पठाइबौ।


उ मरलाके बाद जिबित भ्‍याके उठलै तब चेलासब ओकर कहल बातके याद करल्‍कै। तहियासे उसब धरमसास्‍तरमे लिखल आ येसुके कहल बातसबमे बिस्‍बास करल्‍कै।


अतेक कैहके उ ओकरासब उपर साँस फुकैत कहल्‍कै, “पबितर आत्‍मा ले।


अगमबक्‍ताके किताबमे एहेन लिखलछै, ‘सबलोक परमेस्‍वरसे सिख्‍यालजेतै।’ जे कोइ पिताके सिक्‍छा सुनैछै आ सिखैछै से कोइ हमरलग आबैछै।


येसु यि बात पबितर आत्‍माके बारेमे कहने छेलै, जे पबितर आत्‍मा ओकरमे बिस्‍बास करैबलासब पाबैले लागलछेलै। ओइ बखत तक परमेस्‍वर पबितर आत्‍माके नै पठेने छेलै, कथिलेत येसु आपन स्‍वरगके महिमामे घुइमके नै गेलछेलै।


येसु स्‍वरग जाइसे पहिने आपनेसे छानल परेरितसबके पबितर आत्‍माके सक्‍तिसे आग्‍या देल्‍कै।


एकबेर जब उ ओइसबके सङे खाइले बैठलै, ओइसबके एहेन कैहके आग्‍या देल्‍कै, “तुसब यरुसलेम छोइरके कतौ नै जो, महज स्‍वरगके पिता पबितर आत्‍मा पठाइबौ कैहके करल परतिग्‍याके खातिर असियाल रह। यि त पैहने हमरसे तुसब सुइनलेने चिही।


महज पबितर आत्‍मा तोरासबके उपर एतौ तब तुसब सक्‍ती पाबबिही आ यरुसलेममे, सरा यहुदिया इलाकामे, सामरिया इलाकामे आ पिरथिबीके अन्‍ततक हमर साक्‍छी हेब्‍ही।”


तब परभुके कहल बात याद एलै, ‘युहन्‍ना त पानीसे बप्‍तिस्‍मा देने रहौ, महज तुसब पबितर आत्‍मासे बप्‍तिस्‍मा हेब्‍ही।’


एक दिन उसब उपासे रैहके परभुके आराधना करैबखत पबितर आत्‍मा कहल्‍कै, “सुन, जै कामके खातिर हम तोरासबके बोलाइने चियौ, ओहै कामके खातिर बरनाबास आ साउलके चुन।”


बरनाबास आ साउलके पबितर आत्‍मा पठेलाके कारन उसब एन्‍टिओखियासे सिकुलिया सहरमे गेलै। ओतेसे उसब समुन्‍दरके यातरा पार कैरके साइपरस टपुमे गेलै।


पबितर आत्‍मा आ हमरासबके यि उचित लाग्‍लै कि पालन करैबला मुख बातके अलाबा औरो कोनो बोझ नै हेबे।


मनके बात जानैबला परमेस्‍वर ओकरोसबके आपनेसब जखा पबितर आत्‍मा द्‍याके अहै बातके परमान देल्‍कै कि उ ओकरोसबके सुइकार करल्‍कै।


पबितर आत्‍मासे एसियाके परदेसमे बचन परचार करैले मनाही भेलाके कारन उसब फिरिगिया इलाका आ गलातियाके परदेससब हैतगेलै।


अहैसे परमेस्‍वर पिता आपन देहना हाथ कात बैठेल्‍कै आ आपन परतिग्‍या अनुसार ओकरा पबितर आत्‍मा देल्‍कै। ओह्‍या पबितर आत्‍मा हमरासबके देने छै, जे अहाँसब देखैचियै आ सुनैचियै।


तब उ सबगोरे पबितर आत्‍मासे भरलै आ पबितर आत्‍माके सक्‍तिसे उसब आन भसासबमे बोले लाग्‍लै।


तैल्‍याके तोरासबके आपनो आ आपन पुरे जेरके रेखदेख करैतरह। पबितर आत्‍मा तोरासबके ओइसबके चरबाहा बनाइनेछौ कि तोरासबके परमेस्‍वरके मन्‍डलीके रेखदेख कर, जकरा परमेस्‍वर आपन बेटाके लहुसे किन्‍नेछै।


हम आपन सबकाम तोरासबके कैरके देखा देलियौ कि, तुहुसब अहिनङे मेहनत कैरके कमजोरसबके मदत कर आ परभु येसुके कहल बचन याद कर जे उ आपनेसे कहनेछै, ‘लेनाइ से देनाइ मे आसिस छै।’”


उसब एकदोसरमे बताबती करे लाग्‍लै आ ओतेसे बिदा हैबखत पावल ओइसबके अहिना कहल्‍कै, “पबितर आत्‍मा तोरासबके पुरखासबके कहल बात साँचे छै कथिलेत यसैया अगमबक्‍तासे उ एहेन कहल्‍कै-


तब पतरुस कहल्‍कै, “ऐ हननिया, पबितर आत्‍मा सङे कथिले झुठ बोलैचिही, जमिन बेचलहा कन्‍हिक हिस्‍सा आपनसङे राखबै से बात सैतान कनङके तोहर मनमे भोइर देल्‍कौ?


“हे अटेरी लोकसब, कठोर हिरदय आ बैहरसब, तुसब हरदम पबितर आत्‍माके बिरोध करैत रहैचिही। तोहर पुरखासब जैहनङ करल्‍कौ तैहनङ तुहुसब करैचिही।


महज उ पबितर आत्‍मासे भरपुर भ्‍याके एकटक लग्‍याके स्‍वरग दिसन ताकल्‍कै, ओते उ परमेस्‍वरके इजोत चम्‍कैत आ परमेस्‍वरके देहनाकता येसुके ठारभेल देखल्‍कै।


कथिलेत परमेस्‍वरके राज खाइ-पियैबला चिज नै, महज पबितर आत्‍मासे आबैबला धारमिकता, सान्‍ती आ आनन्‍द चियै।


तुसब आसा दैबला परमेस्‍वरमे बिस्‍बास करनेचिही। ओह्‍या तोरासबके आनन्‍द आ सान्‍तीसे भैरदेबे। तहिनङे पबितर आत्‍माके सक्‍तिसे तोरासबके आसा बैढते जाय।


आ हमरा गैर-यहुदीसबके सुसमाचार सुनाइले खिरिस्‍टके सेबक बनाइनेछै। जनङ पुजारी परमेस्‍वरके अगा मनपरैबला भेटी चरहाबैछै तहिनङे हम्‍हु पुजारीके सेबा पुरा करैचियै। गैर-यहुदीसबके परमेस्‍वर लग लाबैले आ उसब पबितर आत्‍मासे सुध भ्‍याके परमेस्‍वरके मनपरैबला भेटी हेबे कैहके हम परमेस्‍वरके सुसमाचार सुनाबैचियै।


अहै आसाके कारन हमसब निरास नै हेबै कथिलेत परमेस्‍वर अपनासबके पबितर आत्‍मा देने छै आ पबितर आत्‍मासे परमेस्‍वर अपनासबके हिरदयमे आपन परेम भरनेछै।


तैखातिर हम तोरासबके यि बात बुझ कैहके चाहैचियौ, कि परमेस्‍वरके आत्‍माके अगुवाइमे चलैबला कोइ नै “येसु सरापित हेबे” कहतै आ पबितर आत्‍माके अगुवाइसे मातरे कोनो लोक “येसुवे परभु चियै” कैहके आपन मुहसे सुइकार करैले सक्‍तै।


तोरासबके देह पबितर आत्‍माके मन्‍दिर चियौ, जे पबितर आत्‍मा तुसब परमेस्‍वरसे पाबनेचिही आ उ तोरासबमे बास करैछौ, से बात तोरासबके थाह नै छौ? तुसब स्‍वयम आपने नै चिही।


परभु येसु खिरिस्‍टके अनुगहर, परमेस्‍वर पिताके परेम आ पबितर आत्‍माके संगति तोरासबके सङे हैतरहे।


अपनासबमे रहल पबितर आत्‍मा आ अपनासबके निसकपट परेमसे हमसब आपनेके सुध, समझदार, सहनसिल आ दयालु परमानित करनेचियै।


तहिनङे तु गैर-यहुदीसब मुक्‍ती दैबला सतके बचन अरथात सुसमाचार सुइनके खिरिस्‍टमे बिस्‍बास करलिही। आपन परतिग्‍या करलहा पबितर आत्‍माके छाप तोरासबके लग्‍यादेनेछौ।


हम अपनासबके परभु येसु खिरिस्‍टके महिमाके पिता, परमेस्‍वरके यि परथना करैचियै कि उ तोरासबके बुइध आ परकासके आत्‍मा देबे ताकी तुसब ओकरा असलसे चिन्‍हैले सके।


परमेस्‍वरके पबितर आत्‍माके दुखी नै बना, कथिलेत पबितर आत्‍मा तोरासबके छुटकाराके दिनके खातिर भेटल छाप चियौ।


अहैलेल यि सिक्‍छाके इन्‍कार करैबला लोकके नै, महज परमेस्‍वरके इन्‍कार करैछै, जे परमेस्‍वर आपन पबितर आत्‍मा तोरासबके देने छौ।


तोहर जिम्‍मामे देल असल सिक्‍छाके अपनासबके भितरमे बास करैबला पबितर आत्‍माके सक्‍तिसे सुरक्‍छित राख।


तब उ अपनासबके बचेल्‍कै। अपनासब कोनो धरम-करम करलाके कारन नै महज ओकर दया आपनसबमे भेलाके कारन बचेल्‍कै। ओकर पबितर आत्‍मासे अपनासबके पाप धुवाके अपनासबके नया जलम आ नया जिबन देल्‍कै।


अकर बारेमे पबितर आत्‍मा सेहो अपनासबके अनङ साक्‍छी देनेछै। पहिने उ कहैछै,


परमेस्‍वर बहुतरा चेन्‍हासब देखाके बहुत किसिमके आस्‍चरजके कामसब आ सक्‍तीसाली कामसब करैत उ आपन इक्‍छा बमोजिम पबितर आत्‍माके दान-बरदानसब द्‍याके यि बातके गबाही देल्‍कै।


तहैलेल पबितर आत्‍मा कहैछै, “यदी आइके तुसब परमेस्‍वरके आबाज सुनबिही त,


पबितर आत्‍मा अहैसे देखाबैछै कि, जहियातक पहिन्‍का कोठलीके पबितर ठाम रहतै, ताबे तक दोसर कोठली महापबितर ठाम जाइबला रस्‍ता नै खुल्‍तै।


तै बखत अगमबक्‍तासबके करलहा यि सेबा ओइसबके फाइदाके खातिर नै महज तोरेसबके खातिर चियौ कैहके परमेस्‍वर ओइ अगमबक्‍तासबके देखाइने छेलै। यि बात स्‍वरगसे पठेल्‍हा पबितर आत्‍माके सक्‍तीसे सुसमाचार सुनाबैबला दुवारा अखैन तोरासबके घोसना करनेछौ। यि बात स्‍वरगदुतोसब जानैले चाहैछै।


कथिलेत अगमबक्‍तासब आपन मनसे अगमबानी नै करल्‍कै, महज पबितर आत्‍माके परेरनासे उसब परमेस्‍वरके तरफसे बोल्‍नेछेलै।


महज खिरिस्‍ट तोरासबके पबितर आत्‍मा देनेछौ आ सत बात तुसब जानैचिही।


महज खिरिस्‍ट पबितर आत्‍मा तोरासबके देनेछौ। तोरासबके उपर पबितर आत्‍मा रहैतलिक कोइ नै तोरासबके सिखाइतौ कथिलेत पबितर आत्‍मा सब सिखाइतौ। ओकर सिख्‍याल सब बात सत हैछै, झुठ नै। पबितर आत्‍माके देल सिक्‍छा बमौजी खिरिस्‍टमे रह।


तिन तरहसे ओकर बारेमे साक्‍छी देलगेल छैः


महज, पिरिय भाइसब, तुसब एकदम पबितर बिस्‍बासमे बौकार हैत जो। पबितर आत्‍माके सक्‍तीमे रैहके परथना कर।


‘जकरा कान छै, उ पबितर आत्‍मा मन्‍डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित्‍तै, ओकरा दोसर मिरतु किछो हानी नै करतै।’”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ