33 “हे हमर छोट बालकसब! कुछ देरतक मातरे हम तोरासबसङे रहबौ। तुसब हमरा ताकबिही आ जहिनङ हम यहुदीसबके कहने छेलियै, आब तोरोसबके कहैचियौ, ‘जते हम ज्यारहल चियै, तते तुसब आबैले नै सकबिही।’
तब सिमोन पतरुस येसुके कहल्कै, “हे परभु, अहाँ कते ज्यारहल चियै?” येसु ओकरा कहल्कै, “हम जते ज्यारहल चियै, अखुन तु हमरसङे आबैले नै सकबिही, महज तु पाछे हमरा पछुवाइबिही।”
कुछ देरके बाद हमरा फेनो सन्सार नै देख्तै, महज तुसब हमरा देखबिही। हम जिबित भेलाके कारन, तुहुसब जिबित रहबिही।
हमर पिताके घरमे बहौत रहैबला ठामसब छै आ हम तोरासबके लेल रहैबला ठामसब तयार करैले जाइचियौ। यदी तेहन नै रहतियै त हम तोरासबके यि बात कहबे नै करतियौ।
‘तुसब हमरा ताकबिही महज नै भेटाइबिही आ हम जते रहबौ, तते तुसब आबैले नै सकबिही’?” एकर कहैके मतलब कथी चियै?
हमर धियापुतासब, तोरासबमे जाबे तलिक खिरिस्टके स्वभाब नै बन्तौ ताबे तलिक हम फेनो जलमासोचके पिरा जखा दुख सहैत रहबौ।
हे हमर दुलरुवा धियापुतासब, तुसब पाप नै करिहे कैहके यि बात तोरासबके खातिर लिखैचियौ। महज कोइ पाप करियोलेतै त अपनासबके दिसनसे पितासङे बिन्ती करैबला एक गोरा धरमी येसु खिरिस्ट छै।
हमर धियापुतासब, तुसब परमेस्वरके चिही आ तुसब झुठा अगमबक्तासबके जितनेचिही कथिलेत तोरासबमे रहल पबितर आत्मा सन्सारमे भेल आत्मासे सक्तिसाली छै।
हमर पिरिय बेटा-बेटीसब, तुसब अपने आप झुठा देबी-देउतासबसे बैचके रह।