46 हम सन्सारके इजोत बैनके एलचियै, तैल्याके हमरा बिस्बास करैबला कोइने अन्हारमे रहतै।
अन्हारमे बैठल लोकसब एकटा बरका इजोत देखने छै। जेसब मिरतुके छाह भेल परदेसमे बैठल छेलै, तकरासबमे इजोत चमकल छै।”
औरो जात जातीसबके रस्ता देखाइले इजोत देने चियै आ अहाँ इजराएलके सब लोकसबके लेल महिमाके इजोत चियै।”
साँचोके इजोत उ चियै जे सन्सारके सबकोइके इजोत दैछै उ इजोत आइबरहल छेलै।
इजोत सन्सारमे एलछै आ लोकसब इजोतके बदला अन्हारके परेम करल्कै। कथिलेत ओइसबके काम दुस्ट छेलै। अहै कारन उसब दोसी ठहरतै।
तब येसु फेनो लोकसबके कहल्कै, “सन्सारके इजोत हम्ही चियौ। हमर पछा चलैबला अन्हारमे कहियो नै चल्तै, महज उ जिबनके इजोत पाबतै।”
तब येसु कहल्कै, “नै देखैबलासब देखे आ देखैबलासब अन्हर हेबे कैहके हम सन्सारमे नियाइ करैले एलचियै।”
जाबेतक हम सन्सारमे चियौ, ताबेतक हम सन्सारके इजोत चियौ।”
तु ओकरासबके आँख खोइलके अन्हारसे इजोतमे आ सैतानके बन्धनसे परमेस्वर दिसन घुमाबे। जैसे उसब हमरमे बिस्बास करे आ ओकरसबके पाप छमा भ्याजाय आ परमेस्वरके पबितर करल लोकसब रहल ठाममे रहे पाबे।’
जे असली रुप परकट हैछै उ इजोत चियै। पबितर धरमसास्तरमे अनङ लिखलछै, “हे बिभोर निनमे परल लोकसब जाग आ आपन पापके कारनसे मरल नै रह, जिबित हो। तब खिरिस्टके इजोत तोरासबमे चमकतौ।”