44 तब उ मरल लोक कपरासे हाथ-टाङ बान्हल आ ओकर मुहमे कपरासे झापले बाहर निकैलके एलै। येसु ओइसबके कहल्कै, “अकरा खोइल दहै आ जाइले दहै।”
तकरबाद येसु ओइसबके यि बात कोइ नै थाह पाबे कैहके करा आग्या देल्कै। तब यि छौरीके कुछो खाइले दहै ओइसबके कहल्कै।
फेनो तेसर नोकर आइबके कहल्कै, ‘मालिक, देखु, अहाँके टका, हम पोटरीमे बाइन्हके घोसाइरके राखने छेलियै।
मरलहा जबान लोक उठके बैठलै आ बोले लाग्लै। येसु ओकर माँके जिमा लग्या देल्कै।
पिता आ हम एके चियै।”
तकरबाद येसु कहल्कै, “पथल हटा।” महज लाजरसके बहिन मारथा कहल्कै, “परभु, अखुनतक त उ गन्हा गेलहेतै, कथिलेत ओकरा मरला चार दिन भ्यागेलै।”
अतबे कैहके येसु जोरसे कहल्कै, “ए लाजरस, बाहर निकैलके या।”
उ दुनुगोरा यहुदी चलन अनुसार येसुके लहासमे गमगम करैबला अतर लगेल्कै आ गारैले लहासके कफनमे लपेटके चिहानमे राखैले तैयार करल्कै।
चिहानमे निहैकके ताकल्कै त लहासमे लपेटल कफन मातरे देखल्कै, महज उ भितर नै ढुकलै।
येसुके कपारमे बान्हल कपरा कफनसङे नै छेलै महज अलगे चोपैतके राखल देखल्कै।
कथिलेत जहिनङ पिता मरलाहासबके जियाबैछै आ ओकरासबके जिबन दैछै, तहिनङ बेटो जकरा मन करैछै तकरा जिबन दैछै।
हम तोरासबके साँचोके कहैचियौ, उ समय आइबरहल छौ आ आइबगेल छौ, जब मरलहा लोकसब परमेस्वरके बेटाके अबाज सुन्तै आ जे कोइ ओकर अबाज सुन्तै सेसब बाच्तै।
उ आपन सक्तीसे सब चिजके आपन अधिनमे लाबेसकैछै। ओकर यि सक्तीसे अपनासबके यि मैर जाइबला देहके ओकर आपन महिमाके देह जखा हैले परिबरतन कैरदेतै।
जिबित हैबला हम्ही चियै। हम मरल छेलियै महज आब सबदिनके लेल जिबित चियै, मिरतु आ पतालके कुजीसब हमर हाथमेछै।