28 अतबेक कहैके मारथा गेलै आ आपन बहिन मरियमके एक कातमे बोल्याके कहल्कै, “गुरु जी एते एलछै आ तोरा बोल्यारहल छौ।”
येसु ओइसबके कहल्कै, “सहरमे एकटा लोकलग जो आ ओकरा कहिहे ‘गुरु जी कहैछै कि हमर समय लगचिया गेल छै। हम आपन चेलासब जरे अहाँ कते निस्तार पाबैनके भोज ख्याब।’”
तब येसु ठार भेलै आ कहल्कै, “ओकरा बोलाके अते आन!” उसब ओइ भिखमङा लोकके बोल्याके कहल्कै, “साहस कर, उठ येसु तोरा बोल्यारहलछौ।”
उ लोक जै घरमे ढुक्तौ ओइ घरके मालिकके कह ‘हमरासबके गुरु जी कहैये, हम आपन चेलासब सङे निस्तार पाबैनके भोज खैबै से मेजमान-घर कते छै?’
आ ओइ घरके मालिकके कैहिये, ‘हमरासबके गुरु जी अहाँके पुछैये, हमरा आपन चेलासबसङे निस्तार पाबैनके भोज खाइबला मेजवानके घर कते छै?’
अन्दिरियास सबसे पहिने आपन भैया सिमोन पतरुसके भेटके कहल्कै, “हमसब मसिहके भेटलियै।” (हिबरु भसामे खिरिस्टके मसिह कहैछै।)
तकरबाद फिलिप नथानेलके भेटके कहल्कै, “हमरासबके उ भेटलै जकर बारे धरमसास्तरमे मोसाके बेबस्था आ अगमबक्तासब सेहो लिखने छेलै। उ योसेफके बेटा नासरतके येसु चियै।”
ओकरलेल घर रखबारी करैबला केबार खोइलदैछै आ भेंरासब ओकर बोली चिन्हैछै। उ आपन भेंरासबके नाम ल्याके ल्याके बोलाइछै आ ओकरासबके बाहर निकालैछै।
जब मारथा येसु आइबरहल छै सुनल्कै तब ओकरा अधे रस्तामे भेटैले गेलै, महज मरियम घरेमे रहलै।
यि बात सुइनते मातर मरियम झटसिन उठलै आ ओकरा भेटैले गेलै।
तखैनतक येसु गाममे नै पहुचल छेलै महज ओतै छेलै जते मारथा ओकरा भेट करने छेलै।
तुसब त हमरा ‘गुरु’ आ ‘परभु’ कहैचिही। यि त तुसब ठिके कहैचिही, कथिलेत हम ओह्या चियौ।
तब येसु मरियमके कहल्कै, “मरियम!” उ घुइमके हिबरु भसामे कहल्कै, “रब्बी!” जकर अरथ “गुरु जी” चियै।
तखुन येसुके सबसे बेसी परेम करैबला चेला पतरुसके कहल्कै, “उ त परभु चियै!” पतरुस यि बात सुनते मातर आपन बस्तर डारमे लपेटल्कै (उ काम करैके लेल बस्तर खोल्ने छेलै) आ तालमे झौफ देल्कै।
ओहै लेल तुसब एक दोसरके उत्साह दहै आ बिस्बासमे बलगर बना, जनङ तुसब करैत आइबरहल चिही।
अहैलेल थाकल हाथसब उठा आ दुरबल ठेहुनाके बौकार बना।