34 हम यि सब देख्ने चियै आ गबाही दैचियै कि, ओह्या परमेस्वरके बेटा चियै।”
“हमर पिता हमरा सबचिज सोइप देने छै। बेटा के चियै से पिता बाहेक कोइ नै चिन्हैछै, पिताके चियै से बेटा बाहेक कोइ नै चिन्हैछै महज बेटा जेकरासबके चिन्हादैछै उसब मातरे पिताके चिन्हैछै।
सिमोन पतरुस जबाफ देल्कै, “अहाँ त खिरिस्ट चियै, जिबित परमेस्वरके बेटा।”
पतरुस यि बात बाजतेछेलै कि तखुन्ते एकटा चम्कौवा बादल एलै आ छाहसे ओइसबके झाइपदेल्कै। तकरबाद ओइ बादलसे एकटा एहेन अबाज एलै, “यि हमर दुलरुवा बेटा चियै, अकरसे हम बहौत खुसी चियै, अकर बात धियानसे सुन।”
महज येसु चुपचाप रहलै। तब फेनो परधान पुजारी सबाल करल्कै, “तु जिबित परमेस्वरके किरिया ख्याके कह, कि तु परमेस्वरके बेटा खिरिस्ट चिही त?”
आ कहल्कै, “आरौ बा! तु मन्दिरके तोरैबला आ तिने दिनमे ओइके बनाइबला, आब कुरूससे निचा उतैरके या त आ आपने आपके बचा त।”
यि परमेस्वरमे भरोसा राखैत राखैछै। परमेस्वर अकरासे खुसी छै त अखुन बचाबे कथिलेत यि अपनेके परमेस्वरके बेटा कहैत रहै।”
रोमी कप्तान आ ओकरजरे येसुके ओगरैबला सिपाहीसब भुमकौन आ यि घटनासब देखके बहौत डेरेलै आ कैह उठलै कि, “साँचोके यि त परमेस्वरके बेटा रहै।”
तब स्वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “यि हमर दुलरुवा बेटा चियै, अकरसे हम बहौत खुसी चियै।”
तहै बखत सैतान ओकरलग आइबके कहल्कै, “साँचोके तु परमेस्वरके बेटा चिही त यि पथलसब रोटी भ्याजो कैहके आग्या कर।”
“अदी साँचोके तु परमेस्वरके बेटा चिही त अतेसे निचा कुद, कथिलेत धरमसास्तरमे लिखलछै जे- ‘तोरा बचाइले परमेस्वर आपन स्वरगदुतसबके पठाइतौ आ तोहर टाङमे चोट नै लागे कैहके उसब तोरा हाथे-हाथ लोइकलेतौ।’”
उसब चिच्याके कहल्कै, “हे परमेस्वरके बेटा, हमरासबसे अहाँके कोन काम? कि समयसे पहिने अहाँ हमरासबके सताबैले एलचियै?”
परमेस्वरके बेटा येसु खिरिस्टके सुसमाचार अनङके सुरु हैछै।
तब स्वरगसे एकटा एहेन अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहरसे हम बहौत खुसी चियौ।”
स्वरगदुत ओकरा जबाफ देल्कै, “पबितर आत्मा तोहर उपरमे एतौ आ महान परमेस्वरके सक्तिके छाह तोहरमे परतौ। तैल्याके जल्मैबला बच्चा पबितर हेतै आ उ परमेस्वरके बेटा कहाइतै।
आ पबितर आत्मा पौरकी के रुपमे उपरसे आइबके येसुके उपर बैठलै तब स्वरगसे एहेन एकटा अबाज एलै, “तु हमर दुलरुवा बेटा चिही, तोहर से हम बहुत खुसी चियौ।”
परमेस्वरके कोइ नै कहियो देखनेछै। महज पिताके लगमे रहैबला ओकर एकलौता बेटा ओकरा हमरासबलग परगट करने छै।
नथानेल जबाब देल्कै, “गुरु जी, अहाँ परमेस्वरके बेटा चियै! अहाँ त इजराएलके रजा चियै।”
पिता आ हम एके चियै।”
महज हमरा त पिता आपन पबितर उदेस्य पुरा करैके लेल चुइनके अइ सन्सारमे पठाइने छै। आब ‘हम परमेस्वरके बेटा चियै’ त कनङके परमेस्वरके अपमान भेलै?
तब मारथा येसुके कहल्कै, “हँ परभु, अहाँ त सन्सारमे आबैबला खिरिस्ट, परमेस्वरके बेटा चियै कैहके हम बिस्बास करैचियै।”
यहुदी अगुवासब ओकरा जबाफ देल्कै, “हमरासबके बेबस्थाके नियम अनुसार अकरा मिरतुदन्ड दैलेपरतै कथिलेत यि आपनके हम परमेस्वरके बेटा चियौ कैहके दाबी करैछै।”
थोमा कहल्कै, “हे हमर परभु, हमर परमेस्वर!”
येसु परमेस्वरके बेटा, मुक्ती दैबला खिरिस्ट चियै कैहके बिस्बास कर आ बिस्बासके कारन ओकर नाममे तुसब जिबन पाबबिही कैहके यि सब बात अइ किताबमे लिखलगेल छै।
अहाँ परमेस्वरके पठ्याल पबितर लोक चियै से बातमे हमसब बिस्बास करैचियै आ जानैचियै।”
पबितर आत्माके देख्याल अनुसार येसु खिरिस्ट परमेस्वरके बेटा चियै, कथिलेकी ओकरा मरलसे फेन जिबित कराइल्कै। उ अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट चियै।
कथिलेकी सिलास, तिमोथी आ हम तोरासबके बिचमे परचार करल परमेस्वरके बेटा येसु खिरिस्टमे एके छनमे “हँ” आ एके छनमे “नै” बला बात नै छै, महज ओकरमे हरदम “हँ” मातरे छै।
मल्कीसेदेकके बाबु-माँ आ ओकर बंसके बारेमे कुछो थाह नै छै। ओकर जलम आ मरनके बारेमे सेहो कुछो थाह नै छै। परमेस्वरके बेटा जखा उ सबदिनके लेल पुजारी चियै।
जे बेटाके इन्कार करैछै ओकरसङे पिता नै रहैछै महज जे बेटाके सुइकार करैछै ओकरसङे पितो रहैछै।
फेनो-फेनो पाप करैबलासब सैतानके लोक चियै। कथिलेत सैतान सुरुवेसे पाप करैत एलछै। अहै खातिर सैतानके काम नास करैले परमेस्वरके बेटा परगट भेलछै।
परमेस्वर अपनासबके एहेन परेम करल्कै कि उ आपन एक मातरे बेटाके सन्सारमे पठाइल्कै, ताकी अपनासब ओकरसे जिबन पाबेसकी।
अपनासब जानैचियै कि परमेस्वरके बेटा आइबगेल छै आ सत परमेस्वरके चिन्हैले उ अपनासबके समझसक्ती देने छै। हमसब ओकर बेटा येसु खिरिस्टमे भेलासे सत परमेस्वरमे चियै। ओह्या सत परमेस्वर आ अनन्त जिबन चियै।
खिरिस्टके सिक्छासे बाहर जाइबला लोकसङे परमेस्वर नै रहैछै, महज ओकर सिक्छामे चलैबला लोकसङे परमेस्वर पिता आ बेटा दुनु रहैछै।
“थिआटिरा मन्डलीके देख-भाल करैबला दुतके यि लिख, ‘आइग जखा बरैबला आँख आ खाइरके चम्कैबला काँस जखा टाङ भेल परमेस्वरके बेटा अनङ कहल्कै,