Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




युहन्‍ना 1:29 - मध्‍य पुरविया थारू

29 तकर बिहानके युहन्‍ना येसुके आपन दिसन आबैत देखके कहल्‍कै, “देख, यि सन्‍सारके पाप उठाके लजाइबला परमेस्‍वरके थुमा चियै।

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




युहन्‍ना 1:29
65 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

उ एकटा बेटा जलमाइतौ आ तु ओकर नाम येसु राखिहे, कथिलेत उ आपन लोकसबके ओकरासबके पापसे बचाइतौ।”


तैहनङे मानबोके बेटा दोसरसे सेबा लैले नै, महज सेबा करैले आ बहौत लोकसबके पापसे छुटकारा दैके खातिर आपन परान दैले एलछै।”


फेनो दोसर दिन युहन्‍ना आपन चेलासबमेसे दुइगोरा सङे ओहै ठाममे ठारभेल छेलै।


येसुके लगे बाटे जाइत देखके उ कहल्‍कै, “देख, एह्‍या चियौ परमेस्‍वरके थुमा।”


तकर बिहानके येसु गालिल इलाका जाइले निरनय कैरके निकललै। तहै बखत ओकरा फिलिपसङे भेट भेलै आ उ ओकरा कहल्‍कै, “हमर पछा लाग।”


तेसर दिन गालिल परदेसके काना सहरके एकटा घरमे बियाह छेलै। येसुके माँ सेहो ओतै रहै।


कथिलेकी परमेस्‍वर सन्‍सारके लोकसबके एहेन परेम करल्‍कै कि उ आपन एकलौता बेटाके देल्‍कै। ओकर उपर बिस्‍बास करैबला नास नै हेतै, महज उ अनन्‍त जिबन पाबतै।


उसब ओइ जनिके कहल्‍कै, “अखुन तोरे बात सुइनके मातरे नै, महज हमरासब आपने ओकर उपदेस सुइनके बिस्‍बास करैचियै। बास्‍तममे ओह्‍या सन्‍सारके मुक्‍तीदाता चियै से हमसब जानैचियै।”


स्‍वरगसे एल जिबित रोटी त हम्‍ही चियै। जे कोइ यि रोटी खेतै, से कोइ सबदिन जिबित रहतै। सन्‍सारके लोकसबके जिबनके लेल जे रोटी हम दैचियै, उ हमर देह चियै।”


येसुमे बिस्‍बास करैबला जतहेक छै से सब पापसे छुटकारा पाबने छै, जे बात मोसोके लिखल धरम-नियमसे पुरा करे नै सक्‍ने रहै।


उ पैढ़रहल धरमसास्‍तरके भाग यि छेलै, “जनङ भेंरा काटैले लजाइछै, या भेंरा उन कतरैबला लग चुप रहैछै, तैहनङे उ आपन मुहसे कोनो बात नै निकाइलके चुपे बैठल रहलै।


हम जे पाबलियै ओह्‍या सबसे मुख बिसयके रुपमे तोरासबके सोइप देलियौ, अरथात पबितर धरमसास्‍तर अनुसार खिरिस्‍ट अपनासबके पापके खातिर मरलै।


येसु खिरिस्‍टमे पाप नै छेलै, तैयो परमेस्‍वर अपनासबके खिरिस्‍टमे धरमी ठहराबैके लेल अपनासबके पाप खिरिस्‍टमे राइखदेल्‍कै।


येसु खिरिस्‍ट अपनासबके अइ दुस्‍ट सन्‍सारसे बचाइके लेल परमेस्‍वर आ पिताके इक्‍छा मुताबिक पापके खातिर बली भेलै।


खिरिस्‍ट अपनासबके खातिर सरापित भ्‍याके अपनासबके बेबस्‍थाके सरापसे मोल तिरके छुटकरा देल्‍कै, कथिलेत पबितर धरमसास्‍तरमे एहेन लिखल छै, “काठमे लटक्‍याल लोक सरापित हैछै।”


उ सबलोकके छुटकाराके मोल तिरैके लेल अपने-आप बलिदान भेलै। अइ बातके साक्‍छी परमेस्‍वर ठिक समयमे देल्‍कै।


येसु खिरिस्‍ट अपनासबके सब पापसबसे मुक्‍तीदैले आ सब खराबिसबसे छुटकारा दैले आपन परान निछावर करल्‍कै। उ यि चाहल्‍कै कि हमसब असल काममे उत्‍सुक हेबी आ ओकर अपने निज लोक हेबेसकी।


परमेस्‍वरके महिमाके इजोत ओकरेमे चम्‍कैछै आ वह्‍या परमेस्‍वरके साँचो रुप चियै। ओकरे सक्‍तीसाली बचनसे अकास आ पिरथिबीमे भेल सब चिजके अराइनेछै। उ लोकसबके पाप सुध करलाके बाद स्‍वरगमे रहैबला महिमीत परमेस्‍वरके दहिनाकात बैठलछै।


ओहैसे सब बातमे उ आपन भाइ-भैयासब जखा बनैले आबस्‍यक छेलै। ताकि उ परमेस्‍वरके सेबामे दयालु आ बिस्‍बासयोग्‍य परधान पुजारी बन्‍लै आ लोकसबके पाप छमा दैकेलेल उ आपने बली भेलै।


ओहिनङे बहुतो लोकके पाप छमाके लेल खिरिस्‍ट एकेबेर बली भेलै। उ दोसर बेर एतै त, ओइ बखत पाप छमाके लेल नै एतै, महज ओकरासबके मुक्‍तीके लेल एतै जेसब ओकर बाट ताकैत असियाल रहतै।


महज येसु खिरिस्‍टके निरदोस आ अनमोल लहुसे तोरासबके छुटकरा देनेछौ। उ सुध आ निस्‍खोट बैलभोगमे चरहाबैबला थुमा छेलै।


हमसब पापके लेल मैरके धारमिकताके लेल जियैले सकि कैहके खिरिस्‍ट अपनासबके पापसबके खातिर आपन देहमे पाप बोइकके कुरूसमे मरलै। ओकर चोटसबसे तुसब निक भेलचिही।


कथिलेकी अपनासबके परमेस्‍वरमे आनैके लेल खिरिस्‍ट धरमी भ्‍याके सेहो अधरमीसबके पापके लेल एकबेर सबदिनके लेल मरलै। उ देहमे मरलै महज परमेस्‍वर ओकरा आत्‍माके सक्‍तीसे जिबित करल्‍कै।


उ अपनासबके पापके दन्‍डसे बचाइके खातिर बलिदान भेलछै आ अपनेसबके खातिर मातरे नै, महज सन्‍सारमे भेल सबलोकके पापके खातिर भेलछै।


तुसब जानैचिही कि लोकसबके पाप दुर करैले खिरिस्‍ट परगट भेलै आ ओकरमे कोनो पाप नै छै।


साँचो परेम यि चियै कि, हमसब परमेस्‍वरके परेम नै करलियै महज तैयो परमेस्‍वर अपनासबके परेम करल्‍कै आ अपनासबके पापके बलिहैके लेल आपन बेटाके पठाइल्‍कै।


बिस्‍बास योग्‍य साक्‍छी आ मिरतुसे सबसे पहिन्‍का बेर जिबित भेल सन्‍सारके रजा सबके रजा, येसु खिरिस्‍टके तरफसे तोरासबके अनुगरह आ सान्‍ती मिले। उ अपनासबके परेम करैछै आ आपन लहुसे अपनासबके पापसे छुटकरा देनेछै।


थुमाके लहुसे, ओकरासबके घोसना करल सत बचनसे आ जान तलिक दैले उसब तैयार भेलाके कारन अपनासबके भाइ-भैयासब ओकरा जितनेछै।


मारलगेल थुमाके जिबनके किताबमे सन्‍सारके सिरिस्‍टी हैसे पहिने नाम लिखल लोकसब बाहेक पिरथिबीमे रहैबला सबकोइ ओइ जानबरके पुजा करतै।


तब हम सियोन पहारमे थुमा ठारभेल देखलियै। ओकरसङे एक लाख चौबालिस हजार लोकसब छेलै, जकरासबके कपारमे ओकर नाम आ ओकर पिताके नाम लिखल छेलै।


तकरा परमेस्‍वरके करोधके बाटीमे बिना मिलाबटके तयार करल परमेस्‍वरके करोधके करा दाखमध पियैले परतै। उसब पबितर स्‍वरगदुतसब आ थुमाके अगा आइग आ गन्‍धकमे कस्‍ट भोग्‍तै।


उसब कहियो नै जनिसबसङे देहके समबन्‍ध राखने छेलै आ आपनेके सुध राखने छेलै। थुमा जते जते जाइछेलै ओकर पछा लागैबला वहेसब छेलै। परमेस्‍वर आ थुमाके लेल पहिल्‍का फलके रुपमे लोकसबके बिचसे ओकरासबके मोल तिरके छुटाइने छेलै।


उसब अनङ कैहके परमेस्‍वरके दास मोसाके भजन आ थुमाके भजन गाबैछेलै, “हे सरबसक्‍तिमान परभु परमेस्‍वर! अहाँके काम कतेक महान आ अदभुत छै, हे जाती जातीके रजा! अहाँके बाट धारमिक आ सत छै।


उसब थुमाके बिरोधमे लराइ करतै महज थुमा आपनसङे बोल्‍याल, छानल आ बिस्‍बास योग्‍यसबके ल्‍याके ओकरासबके जित्‍तै कथिलेत उ परभुसबके परभु आ रजासबके रजा चियै।


हमसब आनन्‍द मना आ खुसी हो! ओकर जयजयकार कर! कथिलेत थुमाके बियाहके दिन चैलएल छै आ ओकर कनिया आपनेके तैयार करने छै!


तब स्‍वरगदुत हमरा अनङ कहल्‍कै, “यि लिख, उसब धैनके चियै, जेसब थुमाके बियाहके नौता पाबल्‍कै।” उ हमरा फेनसे कहल्‍कै, “एह्‍या परमेस्‍वरके सत बचनसब चियै।”


ओइ सहरके देबालके बारहटा जग छेलै आ ओइमे थुमाके बारह परेरितसबके नाम लिखल छेलै।


महज असुध चिज, घिरनित काम करैबला आ झुठ बोलैबलासब उ सहरके भितर जाइले नै पाबतै। थुमाके जिबनके किताबमे नाम लिखलहासब मातरे ओते जाइले पाबतै।


तब उ सात अन्‍तिम बिपतीसे भरल सातटा बाटी बोकैबला सातटा स्‍वरगदुतमेसे एक गोरे हमरा आइबके कहल्‍कै, “अते या, हम तोरा कनिया देखेबौ, जे थुमाके घरबाली चियै।”


तकरबाद हम चारटा जिबित परानी आ धरमगुरुसबसे घेरल सिंहासनके बिचमे एकटा थुमा ठारभेल देखलियै। उ थुमा मारल जखा देखाइछेलै। ओकरा सातटा सिङ आ सातटा आँख छेलै। सातटा आँख पुरे पिरथिबीमे पठाल परमेस्‍वरके सात आत्‍मा चियै।


तकरबाद उ चारटा जिबित परानीसब आ चौबिसटा धरमगुरुसब अगा आइबके निहुक गेलै। सबके हाथमे एक-एकटा बजाबैबला बिना आ धुप गमकसे भरल सोनाके बाटी छेलै, उ धुपके गमक त परमेस्‍वरके लोकसबके चरहाल बिन्‍ती परथना चियै।


तकरबाद थुमा उ सातटा लाहटसब मेसे पहिन्‍काके तोरैत हम देखलियै, तब चार जिबित परानीसब मेसे एकटा मेघ गरजन जखा आबाजमे अनङ कहैत हम सुनलियै “अते या!”


उसब पहारसबके आ चटानसबके अनङ कहल्‍कै, “सिंहासनमे बैठैबलाके अगासे आ थुमाके करोधसे हमरासबके घोसारैके लेल हमरासबके उपरमे खस।


हम ओकरा कहलियै, “गुरु जी, हमरा थाह नै छै। अहिके थाहछै।” उ हमरा कहल्‍कै, “उसब त बरका भारी सताबट सैहके एलछै आ उसब आपन-आपन बस्‍तर थुमाके लहुसे धोइबके उजर बनाइनेछै।


कथिलेत सिंहासनके बिचमे रहैबला थुमा ओकरासबके चरबाहा हेतै, ओकरासबके डोरियाइत जिबनके पानीके मुलमे लजेतै आ परमेस्‍वर ओकरासबके आँखके सब लोर पोइछदेतै।”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ