24 उ ऐनामे जाबे तलिक ताकैतरहैछै ताबे तलिक आपन मुह देखैछै, ताकैले छोइर दैछै त हम केहेन छेलियै सोहो तुरन्त बिसैर जाइछै।
यि देखके चेलासब छक्क परलै आ कहल्कै, “यि केहन लोक छै? अन्हर-बिहाइर आ झोहोसबके आग्या करैछै त माइन जाइछै।”
यि घटनाके बात सुनैबलासब आस्चरज मानल्कै आ कहल्कै, “यि बालक पाछे केहन हेतै?” कथिलेत परमेस्वरके सक्ती ओकर उपर छेलै।
येसुके नौता दैबला फरिसी यि देखके मनेमन कहेलाग्लै, “अगर येसु साच्चेके अगमबक्ता चियै त छुबैबाली जनिजाइत केहन पापी चियै से जाइनजेतियै।”
कथिलेकी जे सुसमाचार हमसब सुनेलियै उ सब्द मातरे नै महज सक्तीके साथ, पबितर आत्माके साथ आ पुरे निस्चयताके साथ एलै। जखन हमसब तोरासबके सङे रहलियै त केहेन चालचलनके जिबन जिलियै से तोरासबके थाहे छौ।
जे बचन सुनैछै महज पालन नै करैछै, उ आपन मुह ऐनामे देखैबला लोक जखा हैछै।
महज जे लोकसबके छुटकरा दैबला सिध बेबस्था निहाइरके ध्यान लगाबैछै आ ओइमे लागल रहैछै, उ सुइनके नै बिसरैछै महज पालन करैछै, उ आपनेसे करल काममे आसिस पाबतै।
यि सब चिज अनङ नास हेबे लागलछै त, तुसब केहेन लोक हैकेचाही? तोरासबके जिबन पबितर आ परमेस्वरमे समरपित हेबे परतौ।