10 जहिनङ परमेस्वर आपन काम पुरा कैरके बिसराम लेल्कै तहिनङ बिसराम पाबैबला ठाममे ढुकैबलासब सेहो आपन-आपन कामसे बिसराम पाबतै।
तब येसु उ पिके कहल्कै, “आब पुरा भेलै।” तकरबाद उ आपन मुरी तर कैरके परान तियाइग देल्कै।
परमेस्वरके महिमाके इजोत ओकरेमे चम्कैछै आ वह्या परमेस्वरके साँचो रुप चियै। ओकरे सक्तीसाली बचनसे अकास आ पिरथिबीमे भेल सब चिजके अराइनेछै। उ लोकसबके पाप सुध करलाके बाद स्वरगमे रहैबला महिमीत परमेस्वरके दहिनाकात बैठलछै।
महज खिरिस्ट सबदिनके लेल पुगैबला पापके लेल एकेटा बली स्वयम आपनेके चरहाइल्कै आ परमेस्वरके दहिनाकात बैठलछै।
परमेस्वर सातम दिनमे बिसराम करल जखा, परमेस्वरके लोकसबके लेल बिसराम दिन बाकिछै।
तब स्वरगसे हम एकटा एहेन अबाज सुनलियै, “यि बात लिख: आबसे परभुके सेबा करैत-करैत मरैबला लोक धन्यके चियै।” पबितर आत्मा अनङ जबाफ देल्कै, “साँचेके! उसब आपन आपन मेहनतसे आराम पाबतै, कथिलेत उसब आपन करल काम अनुसार इनाम पाबतै।”
परमेस्वर ओइसब हरेकके एकटा-एकटा उजर बस्तर देल्कै आ ओकरासबके अनङ कहल्कै कि तोरासबके सङी सेबक आ भाइसबके तोरेसबके गन्ती जतहेक नै मारैतक बिसराम कर।