6 महज खिरिस्ट त घरके अधिकार पाबल बिस्बासयोग्य बेटा भ्याके सेबा करल्कै। यदि हमसब आपन आसामे अन्तिमतक भरोसा आ गर्भ कैरते रहबै त अपनोसब परमेस्वरके घरके सदस हेबै।
हमर खातिर तुसब लोकसबसे घिरनित हेब्ही। महज जे अन्तिम दिनतक स्थिर रहतै, उ उदार पाबतै।
आब हम तोरा कहैचियौ, हम तोहर नाम पतरुस राखैचियौ। हम एह्या चटानमे आपन मन्डली स्थापना करबै आ नरकके सक्तिसब ओइमे बिजय नै हेबे सक्तै।
महज अन्ततक असथिर रहैबला बच्याल जेतै।
परमेस्वर कतहेक दयालु आ कठोर छै से दुनुबात बिचार कर। उ बिस्बास नै करैबलासबके लेल कठोर हैछै महज तुसब ओकर अनुगरहमे सरन लेब्ही त उ तोरासबके दया देखाइतौ। नै त तोरासब काइटके फेकल ठाइर जखा हेब्ही।
आपन आसामे आनन्द कर, दुख-कस्टमे धिरज कर आ निरन्तर परथना करैतरह।
तुसब आसा दैबला परमेस्वरमे बिस्बास करनेचिही। ओह्या तोरासबके आनन्द आ सान्तीसे भैरदेबे। तहिनङे पबितर आत्माके सक्तिसे तोरासबके आसा बैढते जाय।
खिरिस्ट हमरासबके बिस्बास दुवारा परमेस्वरके अनुगरहमे लाबने छै। यह्या अनुगरहके हमसब अखुन अनुभव करैचियै आ परमेस्वरके महिमामे सहभागी हैके आसमे आनन्द मनाबैचियै।
तुसब परमेस्वरके मन्दिर चिही आ परमेस्वरके आत्मा तोरासबमे बास करैछौ, कि तुसब नै जानैचिही?
तोरासबके देह पबितर आत्माके मन्दिर चियौ, जे पबितर आत्मा तुसब परमेस्वरसे पाबनेचिही आ उ तोरासबमे बास करैछौ, से बात तोरासबके थाह नै छौ? तुसब स्वयम आपने नै चिही।
परमेस्वरके मन्दिरके मुरतीसङे कोन समबन्ध? कथिलेकी हमसब त जिबित परमेस्वरके मन्दिर चियै। जनङकी परमेस्वर कहनेछै, “हम ओकरासबमे बास करबै आ ओकरासबके बिचमे चल-फिर करबै। हम ओकरासबके परमेस्वर हेबै आ उसब हमर परजा हेतै।
तैखातिर मौका भेटैत मातर सबकोइके भलाइ कैरते चल, खास कैरके खिरिस्टमे बिस्बास करल परिबारसबके।
भलाइ करैले नै थाक, कथिलेत अइमे लागल रहबिही त, ठिक समयमे तकर कटनी करबिही,
येसु खिरिस्टमे बिस्बास करैके कारन हमसब साहस आ भरोसाके साथ परमेस्वरके अगा आबैले पाबैचियै।
साँचोके तुसब आपन बिस्बासमे अस्थिर आ बलगर भ्याके सुनल सुसमाचारके आसासे पछा नै हट। एह्या सुसमाचार चियै, जे सन्सारके सब लोकसबके परचार करलगेलछै। हम पावल सेहो एह्या सुसमाचार सुनाइले परमेस्वरके सेबक भेलचियै।
सबदिन आनन्दित रह।
आब अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट आ अपनासबके परमेस्वर पिता अपनासबके परेम करल्कै। उ आपन अनुगरहसे अनन्त उत्साह आ असल आस देल्कै।
यदी हमरा आबैमे देर हेतै त, परमेस्वरके परिबारमे भेल लोकसबके चाल-चलन केहेन रहैके चाही से जाइनले। यि परिबार त जिबित परमेस्वरके मन्डली अरथात सतके खम्हा आ जग चियै।
महज यि अन्तके दिनसबमे उ आपन बेटा दुवारा अपनासबसङे बोलैछै। उ आपन बेटाके सब चिजके उतराधिकार हैकेलेल नियुक्त करल्कै आ ओकरे दुवारा सब चिजके सिरिस्टी करल्कै।
अहैलेल पिरिय भाइ-भैयासब, येसुके लहुके कारन अपनासब महापबितर ठाममे साहसके साथ ढुकैले सक्बै।
उ परमेस्वरके घरमे अधिकार पाबल अपनासबके परधान पुजारी चियै।
अपनासबके करल आसामे अस्थिर भ्याके कैसके पकैरके राख, कथिलेकी जे परतिग्या करने छै, उ बिस्बास योग्यछै।
अहैलेल तुसब आपन यि भरोसा नै तियाग। तोरासबके अकर बरका इनाम मिल्तौ।
बिस्बासके मतलब आसा करल बातमे निसचयता आ नै देखल बातमे पक्का भरोसा करनाइ चियै।
यदि अपनासब खिरिस्टमे करल सुरुके भरोसाके अन्ततक जोगाके राखबै त, अपनोसब खिरिस्टसङे साझा हकदार हेबै।
ओहैसे अपनासब ओइ बिसराम पाबैबला ठाममे ढुकैके खातिर कोसिस कर। यदि अपनोसब इजराएली लोकसब जखा अटेरी हेबै त अपनोसब नास हेबै।
स्वरगमे गेल परमेस्वरके बेटा येसु अपनासबके महान परधान पुजारी भेलाके कारन अपनासब ओकरमे करल बिस्बासमे असथिर भ्याके रह।
अहैलेल अपनासब परमेस्वरके अनुगरहके सिंहासनके अगा निडर भ्याके चल आ खाचो परलहा समयमे सहायता पाबैके लेल किरपा आ अनुगरह पाबैले सकी।
यह्या हमरासबके इक्छाछै कि तोरासबके यि जोस आखिरतक हेबे आ तोरासबके आसा पुरा हेबे।
परमेस्वरके करल परतिग्या आ खेल किरिया यि दुनुबात कहियो नै बदल्तै, कथिलेकी परमेस्वर झुठ नै बोलैछै। अहैलेल ओकरमे सरन लैबलासब अपनासबके अगा राखल आसा पाबैले बरका हौसला पाबनेचियै।
कथिलेत उ बेबस्था त कोनो लोकके सिध बनाइले नै सकल्कै महज आब त ओहौसे असल दोसर आसा अपनासबके देलगेलछै, जे अपनासबके परमेस्वरके औरो लगमे पुगाइछै।
तुसब ओकरा नै देख्नेचिही तैयो परेम करैचिही। अखैन तुसब नै देखैचिही तैयो ओकरमे बिस्बास करैचिही आ बखाने नै करेसकैबला गौरबमय आनन्दमे तुसब खुसी चिही।
तुसब जिबित पथल चिही। परमेस्वर तोरासबके परयोग कैरके आपन आत्मिक मन्दिर बन्यारहलछौ, ताकी तुसब पबितर पुजारी भ्याके येसु खिरिस्टसे परमेस्वरके मनपरैबला आत्मिक बलिदान चरहाइले सकबिही।
नियाय हैबला समय आइबगेल छै आ यि नियाय परमेस्वरके आपने लोकसबसे सुरु हेतै। हमरासबके नियाय हैछै त, परमेस्वरके सुसमाचार कहियो नै बिस्बास करैबलाके दसा केहन हेतै?
“थिआटिरा मन्डलीके देख-भाल करैबला दुतके यि लिख, ‘आइग जखा बरैबला आँख आ खाइरके चम्कैबला काँस जखा टाङ भेल परमेस्वरके बेटा अनङ कहल्कै,
महज जाबेतक हम नै एबौ ताबेतक तुसब आपन बिस्बासमे अरल रह।
जे जित्तै आ अन्ततक हमर इक्छा पुरा करैतजेतै, तकरा हम जाती-जाती उपर अधिकार देबै।
हम जल्दिए आइबरहल चियौ। तोहरमे भेल बिस्बासके बचाके राख ताकी कोइ नै तोरासे बिजयके मुकुट छिनके लेबे।