18 तुसब पबितर आत्माके सक्तीमे हर बखत परमेस्वरसे परथना कर। होसियार आ लगनसिल भ्याके हरदम खिरिस्टके पबितर जनसबके खातिर परथना करैतरह।
[महज एहेन किसिमके भुत आत्मा परथना आ उपाससे मातरे निकाले सकैछै।]”
जागल रह आ जाँचमे नै परे खातिर तुसब परथना करैतरह। आत्मा त साँचोके तैयार छै महज देह दुरबल छै।”
तै खातिर होसियार भ्याके जालग रह आ परथना करैतरह! कथिलेत उ बखत कखनी एतौ से तुसब नै जानैचिही।
जागल रह आ जाँचमे नै परे खातिर तुसब परथना कर। आत्मा त साँचोके तैयार छै महज देह दुरबल छै।”
महज यि सब बातसबसे बचैले आ मानब पुतरके अगामे ठडा हेबे सके तै सक्तिके लेल परमेस्वरसङे सबघरी जागल रह आ परथना कर।”
तब येसु चेलासबके कहल्कै, “तुसब कथिले सुइतरहलची? उठ आ जाँचमे नै परै खातिर परथना कर।”
नग्गै माथके बेटा, माथ मताथियासके बेटा, मताथियास सेमैनके बेटा, सेमैन योसेखके बेटा, योसेख योदाके बेटा,
लेमेख मतुसेलहके बेटा, मतुसेलह हनोकके बेटा, हनोक येरेदके बेटा, येरेद महलालेलके बेटा, महलालेल केनानके बेटा,
ओइमेसे कतहेक छौरी-मौगी आ येसुके माँ मरियम आ ओकर भाइसब सङे उसब एके मनके भ्याके लगातार परथना करैतरहै।
उ परमेस्वरके भक्त छेलै। उ आ ओकर परिबारके सब सदस परमेस्वरके डर मानैबला लोकसब रहै। उ गरिबसबके उदारचितसे दान करैछेलै आ परमेस्वरसङे लगातार परथना करैतरहै छेलै।
पतरुस जहलमे छेलै महज ओकरलेल मन्डलीके सबकोइ गम्भीर भ्याके परमेस्वरसे निरन्तर परथना कैररहल छेलै।
तब अपनासबके परथना आ परमेस्वरके बचनके सिक्छा दैबला काममे पुरा समय लागल रहबै।”
आपन आसामे आनन्द कर, दुख-कस्टमे धिरज कर आ निरन्तर परथना करैतरह।
कथिलेत तुसब फेनसे दास बनैले डरके आत्मा नै पाबनेचिही बरु तुसब पोसपुत हैले पबितर आत्मा पाबनेचिही, तैल्याके हमसब परमेस्वरके “हे हमर अब्बा, पिता!” कैहके पुकारैचिही।
तुसब परमेस्वरके बेटा-बेटी भेलासे उ आपन बेटाके आत्मा अपनासबके हिरदयमे राइखदेनेछै, जैसे “हे अब्बा, पिता!” कैहके पुकारैचिही।
हम परमेस्वरके हरदम धन्यबाद चरहाइचियै। हमर परथनामे तोरासबके सम्झैत रहैचियौ।
तु गैर-यहुदीसब सेहो ओकरमे औरो जनसबसङे उ घर बनैचिही, जते परमेस्वरके आत्मा बास करैछै।
तब तुहुसब खिरिस्टके पबितर लोकसबसङे खिरिस्टके परेमके लम्बा, चौरा, उच आ गैहर कतहेक छै, से बात बुझैले सकबिही।
खिरिस्टके पबितर जनसबमेसे हम सबसे तुच्छ चियै तैयो खिरिस्टके महान सम्पतीके सुसमाचार गैर-यहुदीसबके सुनाइबला बरदान परमेस्वर हमरा देल्कै।
हमरो खातिर परथना कर। जखुन हम बाजैके लेल आपन मुह खोल्बै तखुन परमेस्वर हमरा बचन देबे आ हम निडर भ्याके सुसमाचारके रहस दोसरके बुझ्हाबे सकी।
हम तोरासबके लेल परथना करैबेर खुसीसे सबदिन परथना करैचियौ।
कोनो बातके चिन्ता नै कर, महज खाचो परल चिजके लेल परमेस्वरमे परथना कर आ ओकर करल सब असल चिजके लेल धन्यबाद दहै।
हमसब तोरासबके खातिर परथना करैतखिना अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके पिता परमेस्वरके हरदम धन्यबाद चरहाइचियै।
कथिलेत हमसब परभु येसु खिरिस्टमे तोरासबके बिस्बास आ ओकर सब पबितर लोकसबके करल तोहर परेमके बारेमे सुन्नेचियौ।
तुसब सचेत भ्याके धन्यबादी हिरदयके साथ परथनामे लागल रह।
लगातार परथना करैतरह।
आब सबसे पहिने अनुरोध करैचियौ कि सब लोकसबके लेल बिन्ती-भाव, परथना, अन्तरबिन्ती आ धन्यबाद परमेस्वरमे चरहा।
हम तोरा आपन परथनामे याद करैचियौ आ हम हरदम परमेस्वरके धन्यबाद दैचियै। जनङ हमर पुरखासब परमेस्वरके सेबा-टहल करने छेलै, तैहनङ हम्हु सुध बिबेकसे करैचियै।
कथिलेकी परभु येसुमे करल तोहर बिस्बासके बिसयमे आ परमेस्वरके जनसबमे करल तोहर परेमके बारेमे हम सुनैतरहैचियौ।
येसु अइ सन्सारमे रहैतकाल मिरतुसे बचाबेबला परमेस्वरसङे जोरसे कानैत बिन्ती आ परथना करल्कै। ओकर नमरता आ भक्तीके कारन ओकर परथना परमेस्वर सुनल्कै।
सब चिजके अन्त हैके समय चैल एलछै। ओहैसे तुसब आपन मनके सुध आ आपनेके बसमे राख ताकी तुसब असलसे परथना करे सक।
महज, पिरिय भाइसब, तुसब एकदम पबितर बिस्बासमे बौकार हैत जो। पबितर आत्माके सक्तीमे रैहके परथना कर।