1 तुसब परमेस्वरके दुलरुवा धियापुता भेलासे ओकरे देखासिखी करैबला हो।
तब तुसब स्वरगमे रहैबला पिताके धियापुता हेब्ही। उ दुस्ट आ सज्जन दुनुके सुरुजके इजोत दैछै, तैहनङे धरमी आ पापी दुनु उपर पानी बरसाइछै।
जनङ स्वरगमे रहैबला तोरासबके पिता सिध छौ, तोरोसबके ओहिनङे सिध हेबे परतौ।”
जेसब ओकरा सुइकार करल्कै आ ओकरमे बिस्बास करल्कै, तैसबके उ परमेस्वरके धियापुता हैके हक देल्कै।
महज एक-दोसरके दया देखा। जनङ परमेस्वर तोरासबके खिरिस्टमे छमा करल्कौ तहिनङे तुहुसब एक-दोसरके छमा कर।
अहिनङ तुसब पापी आ दुस्ट पुस्ताके बिचमे दाग नै भेल परमेस्वरके बेटा-बेटी जखा निरदोस आ सुध हेब्ही। जनङ तरासब अकासमे चमचम चम्कैछै, तहिनङे तुहुसब यि सन्सारमे ओइसबके बिचमे चम्कैले परतौ।
तुसब परमेस्वरके छानल पिरिय पबितर लोकसब चिही। अहै कारन मया, दया, नरमता, कोमलता आ सहनसिलताके धारन कर।
हमर पिरिय सङिसब, परमेस्वर अपनासबके अतहेक परेम करने छै त अपनोसबके एक-दोसरके परेम करेपरतै।