6 जनङ नोन तरकारिके सबदगर बनाइछै तैहनङ तोरासबके बोलिबचन हरदम अनुगरहसे भरल आ सुनैले असल लागैबला हेबे। तुसब असलसे जबाफ कनङके देबे परतै से जाने परतौ।
“तुसब पिरथिबीके नोन चिही, महज नोनके सबाद उइरजेतै त फेनो कोन चिजसे नोनगर हेतै? उ त काम नै लागैबला भ्याके फेकलजेतौ आ लोकसब ओकरा आपन टाङसे धाङै बाहेक औरो कोनो कामके नै हेतौ।
नोन असल चियै, महज ओकर सबाद उइरजेतै त ओकरा फेनो कनङके नोनगर बनाइतै? तु आपनमे नोनके सबाद जखा हो आ एक-दोसरसङे मिलापमे रह।”
सब लोकसब येसुके परसन्सा करल्कै आ अनुगरहसे भरल येसुके बचन सुइनके छक परलै। तब उसब कहैछेलै, “कि यि योसेफके बेटा नै चियै?”
तोरासबके मुहसे खराब बात नै निक्ले, महज भलाइ करैबला आ मिठ बचन बोल ताकि सुनैयोबलासबके भलाइ हेबे।
खिरिस्टके बचनसे तोरासबके हिरदय परसस्त कैरके भरल रहे। आपन पुरे ग्यान-बुइधसे एक दोसरके सिखा आ सल्लाह दैबला काम कर। परमेस्वरके हिरदयसे धन्यबाद दैत भजन, इस्तुति-परसन्सा आ आत्मिक गितसब गाब।
बरु खिरिस्टके परभु माइनके आपन हिरदयमे सरदा कर। तोरासबमे भेल आसाके बिसयमे कोइ पुछताछ करैछौ त जबाफ दैले हर समय तयार रह।