15 खिरिस्टके सान्तीके तुसब आपन हिरदयमे राज करैले दहै। एह्या सान्तीके खातिर परमेस्वर तोरासबके एके देहमे बोलाइनेछौ। यि बातमे तुसब धन्यबादी बन।
“हम सान्ती तोरासबके छोइरदैचियौ, हम आपन सान्ती तोरासबके दैचियौ। सन्सारके देल जखा हम तोरासबके नै देबौ। तोरासबके मन बेचैन नै हेबे आ तुसब नै डरा।
“हम तोरासबके यि बात अहै खातिर कहनेचियौ, कि हमरमे रैहके तोरासबके सान्ती हेबे। सन्सारमे तोरासबके सङकट हेतौ, महज साहस कर, हम सन्सारके जितलेने चियै।”
कथिलेत उसब परमेस्वरके चिन्हीयोके ओकरा आदर नै करल्कै, नै त धन्यबाद देल्कै, महज उसब आपन बिचारमे बेकम्मा भेलै आ ओइसबके मुरुख हिरदय औरो अन्हारसे भरलै।
कथिलेत परमेस्वरके राज खाइ-पियैबला चिज नै, महज पबितर आत्मासे आबैबला धारमिकता, सान्ती आ आनन्द चियै।
तुसब आसा दैबला परमेस्वरमे बिस्बास करनेचिही। ओह्या तोरासबके आनन्द आ सान्तीसे भैरदेबे। तहिनङे पबितर आत्माके सक्तिसे तोरासबके आसा बैढते जाय।
ओहैसे हमसब खिरिस्टमे बिस्बास करलाके कारन परमेस्वरके अगा धरमी ठहरलचियै आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट दुवारा परमेस्वरसङे अपनासबके मिलाप भेलछै।
रोटी एकेटा छै आ हमसब बहुतो गोरे चियै तैयो एके देह चियै, कथिलेत हमसब एकेटा रोटीसे खाइचियै।
महज बिस्बास नै करैबला घरबला या घरबाली अलग हैले चाहैछै त, उसब अलग हेबे। ओइ बखत बिस्बास करैबला घरबला या घरबाली बियाह बन्धनसे स्वतन्तर हैछै। कथिलेत परमेस्वर तोरासबके सान्तीमे रहैले बोलाइनेछै।
यि सब तोरेसबके हितके लेल भेल छै, कथिलेकी जतेक बहुत लोकसब परमेस्वरके अनुगरह पाबतै ओतेक बहुत परमेस्वरके महिमाके लेल ओकरा धन्यबाद दैबला काम हेतै।
तुसब हर बखत खुसी मनसे औरोके दैले सक कैहके परमेस्वर तोरासबके धनिक बनाइतौ। तोरासबके देल दान हमसब औरो मन्डलीसबमे बाटैके कारन बहुतो लोक परमेस्वरके धन्यबाद देतै।
ओकरे अधिनमे देहके सब अङ ठिक-ठिक ठाममे जोरल गेल्छै आ सब अङसब आपन-आपन काम करतै त पुरे देह परेममे बरहैत बौकार हैतजेतौ।
देह एके चियै आ पबितर आत्मो एके चियै। तहिनङ तोरासबके एके आसामे बोलाइनेछौ।
तुसब परमेस्वरके दुलरुवा धियापुता भेलासे ओकरे देखासिखी करैबला हो।
अपनासबके परभु येसु खिरिस्टके नाममे परमेस्वर पिताके सब बातमे हरदम धन्यबाद दैतरह।
ओकरलेल परमेस्वर पिताके खुसीसे धन्यबाद दहै। परमेस्वरके इजोतके राजमे खिरिस्टके पबितर जनसबके पाबैबला बात तोरोसबके पाबैले सकैबला बनाइनेछौ।
तुसब आपन बिस्बासके जैर ओकरमे गैहरतक गारने रह आ ओकरसङे आपन समबन्ध बलगर बनाइत जो। तोरासबके भेटल सिक्छा अनुसार बिस्बासमे अस्थिर भ्याके ओकरा धन्यबाद दैतरह।
तुसब किछो कहबिही तैयो, किछो करबिही तैयो सब बात परभु येसुके नाममे कर तब ओकरेसे परमेस्वर पिताके धन्यबाद चरहा।
केहनो परिस्थितीमे परमेस्वरके धन्यबाद दहै, कथिलेकी येसु खिरिस्टमे तोरासबके लेल परमेस्वरके इक्छा यिहे चियौ।
आब सबसे पहिने अनुरोध करैचियौ कि सब लोकसबके लेल बिन्ती-भाव, परथना, अन्तरबिन्ती आ धन्यबाद परमेस्वरमे चरहा।
बिस्बासके उतम लराइ लर। अनन्त जिबनके पकरने रह, कथिलेकी यह्या जिबनके लेल परमेस्वर तोरा बोलेल्कौ आ अहैके लेल तु बहुतो गोराके अगा आपन असल साक्छी देने चिही।
अहैलेल अपनासब येसुके नाउमे परमेस्वरके परसन्साके बली सबदिन चरहाइत रह। उहे अपनासबके परभु चियै कैहके सुइकार करैत अपनासबके मुहसे निकलल परसन्सा अपनासबके चरह्याल भेटी चियै।
“आमेन! परसन्सा, महिमा ग्यान-बुइध, धन्यबाद, आदर अधिकार आ सक्ती जुगो-जुगतक अपनासबके परमेस्वरके हेबे। आमेन!”