29 तहै बखत पबितर आत्मा फिलिपके कहल्कै, “अगा बैढके ओइ रथके सङे-सङे जो।”
जब पतरुस दरसन बुझहैके कोसिस करैतरहै तब पबितर आत्मा ओकरा कहल्कै, “देख, बाहर देहरीमे तोरा तिनटा लोक ताकैछौ।
कोनो सङका नै कैरके ओकरौरके सङे जाइले हमरा पबितर आत्माके अगुवाइ भेलै। यि छबो गोरा बिस्बासीसब सोहो हमरसङे गेल रहै आ हमरौरके सब गोरा करनेलियसके घरमे ढुक्लियै।
उ हमरासबके लग आइबके पावलके डारमे बान्हल गम्छा ल्याके आपन हाथ आ टाङ बान्हके कहल्कै, “पबितर आत्मा अनङ कहैछै, जकर यि गम्छा चियै, तकरा अहिना यरुसलेममे यहुदीसब बान्हतै आ आनजातके हाथमे सोइप देतै।”
उसब एकदोसरमे बताबती करे लाग्लै आ ओतेसे बिदा हैबखत पावल ओइसबके अहिना कहल्कै, “पबितर आत्मा तोरासबके पुरखासबके कहल बात साँचे छै कथिलेत यसैया अगमबक्तासे उ एहेन कहल्कै-
परमेस्वरके एकटा स्वरगदुत फिलिपके कहल्कै, “तु अतेसे दछिन मुहे यरुसलेमसे गाजा दिसन जाइबला रस्तामे जो। यि उजार जगहके रस्ता चियै।”
ओतेसे उ घुमै बखत आपन रथमे बैठके पबितर धरमसास्तरमे यसैया अगमबक्ताके लिखल किताब परहैतरहै।
तब फिलिप दौरके ओइ रथ लग गेलै आ ओकरा यसैया अगमबक्ताके किताब परहैत सुइनके पुछल्कै, “अहाँ जे पैढ़रहलचियै से बुझैचियै?”
महज जब उसब पानीसे बाहर निकललै तखुन्ते परभुके आत्मा फिलिपके दोसर जगह ल्यागेलै आ उ मुन्सी फिलिपके फेनो नै देखल्कै। उ खुसीसे गद-गद हैत आपन बाटमे बरहैत गेलै।
यि सब एके पबितर आत्माके काम चियै। उ आपन इक्छा अनुसार सब कोइके अलग-अलग किसिमके बरदान दैछै।
पबितर आत्मा साफ-साफ कहैछै कि अन्तके दिनसबमे अहिनङो लोकसब हेतै जेसब बिस्बाससे पछा हटतै। उसब छल करैबला आत्माके आ भुतसबके देल सिक्छा मान्तै।
तहैलेल पबितर आत्मा कहैछै, “यदी आइके तुसब परमेस्वरके आबाज सुनबिही त,