49 ‘स्वरग हमर सिंहासन चियै आ पिरथिबी हमर टाङके खराम। परमपरभु कहैछै, तु हमर खातिर केहन घर बनाइबिही? हमर अराम करैबला ठाम कोन चियौ?
स्वरगके नाम लके किरिया खाएबलासब परमेस्वरके सिंहासन आ ओइमे बैठेबला परमेस्वरके नाममे किरिया खाइछै।
तब येसु ओइसबके कहल्कै, “तुसब देखरहलचिही कि नै? साँचे हम तोरासबके कहैचियौ, एक पथल दोसर पथल उपर नै रहतौ, यि सब भहैरके गिरतौ।”
येसु ओकरा जबाब देल्कै, “हे जनि, हमरा बिस्बास कर, उ समय आइबरहलछौ, जब तुसब नै त यि पहारमे नै त यरुसलेममे पिताके आराधना करबिही।
जे जित्तै, हम ओकरा हमर सिंहासनमे हमरसङे बैठैले हक देबै, जनङ हम जितलियै आ आपन पितासङे ओकर सिंहासनमे बैठल चियै।’