11 उ निक भेल्हा लोक पतरुस आ युहन्नाके पकरने छेलै तखने आस्चरज भेल लोकसब सोलोमन नामके दलानमे दौरके एलै।
तै खातिर पतरुस आ युहन्नाके येसु बोल्याके कहल्कै, “ज्याके अपनासबके खातिर निस्तार पाबैनके भोज तैयार कर।”
महज जे लोकसे भुतसब निकलल छेलै उ येसुके बिन्ती करैत कहल्कै, “गुरु जी, अहाँसङे हमरो ल्या चलु।” महज येसु ओकरा कहल्कै,
येसु मन्दिरके सोलोमन नामके दलानमे टहलैछेलै।
तब यि अबाज सुइनके भिर जम्मा भेलै। उसब दोधारमे परलै, कथिलेत सबकोइ आपन-आपन भसामे ओइसबके बोलैत सुनल्कै।
यि देखके पतरुस ओइ लोकसबके कहल्कै, “हे इजराएलके लोकसब, यि बातमे अहाँसब कथिले अचम मानैचियै? हमसब आपन सक्तीसे आ भक्तिसे ओकरा चलफिर कराइले सकैबला जखा कथिले ताकैचियै?
जब पतरुस आ युहन्नाके मन्दिर भितर ढुकैत देखल्कै तब उ ओइसबसङे भिख माङल्कै।
उ दुनुगोरे ओइ भिखमङाके एकटक भियाइरके ताकैत कहल्कै, “हमरासबके दिसन ताक!”
परेरितसबके हाथसे लोकसबके बिचमे बहुत चेन्हासब आ आस्चरजके कामसब हैतरहै। उसब सोलोमनके दरबजामे सङे एक जुट हैतरहै।