12 हमरा दोस लगाइबलासब नै त कोनो लोकसङे झगरा करैत देखल्कै, नै त मन्दिरमे, नै त सभाघरमे या सहरमे लोकसबके बहकाइत देखल्कै।
जब उसब औरो चेलासब भेल ठाममे घुइमके एलै तब ओते उसबके एकटा बरका भिर चारुकातसे घेरने छेलै आ धरमगुरुसब चेलासब सङे बहस कैररहल छेलै।
अहाँ हमरा कथिले पुछैचियै? ओकरासबसे पुछु, जे हमर कहल बातसब सुन्नेछै। ओकरासबके हमर कहल बातसब थाहछै।”
एह्या काम कैरते-कैरते उसब हमरा मन्दिरमे देखल्कै। तखैन हम सुध हैबला बिधी पुरा कैरलेने छेलियै। ओते कोनो किसिमके भिर-भार आ हो-हल्लो नै छेलै।
कथिलेत यि कलह मचाइबला लोक चियै, सरा सन्सारके यहुदीसबमे हुलदङा मचाइते घुमैछै आ नासरी कहाइबला झुठा-पन्थके मुल अगुवा चियै।
तब पावल आपन पक्छमे बोले लाग्लै, “हम नै त यहुदी नियमके बिरोधमे, नै मन्दिरके बिरोधमे आ नै कैसरके बिरोधमे कोनो अपराध करनेचियै।”
तिन दिनके बाद पावल रोमके यहुदी अगुवासबके बोलाइल्कै। जब उसब एक ठाम जमा भेलै ओइसबके कहल्कै, “हौ दाजु-भाइसब, हम त आपन जातके लोकसबके आ पितापुरखाके रितिरिबाजके बिरोधमे कुछो नै कैलाके बादो यरुसलेमके यहुदी दाजु-भाइसब बन्दी बनाके रोमीसबके हाथमे सौप देलक।