तब ओतेसे उसब पानी जहादमे चहैरके एन्टिओखिया सहरमे गेलै, जते परभुमे बिस्बास करैबला लोकसब बरनाबास आ पावलके परमेस्वरके किरपामे सौपके परचारके काममे पठाइने छेलै, से काम पुरा कैरके एलै।
जब उसब यरुसलेममे पहुचलै तब ओइसबके ओतेका मन्डली, परेरितसब आ मन्डलीके रेखदेख करैबलासब स्वागत करल्कै। तब बरनाबास आ पावल ओइसबके सुनाबे लाग्लै जे परमेस्वर ओकरासबसे केहन-केहन कामसब करने छै।
अतबे नै, अकरा जम्मा करल पैसा पुगाबैबला काममे हमरासबसङे जाइले मन्डलीसे छान्नेछै। यि काम हमसब परभुके महिमाके लेल आ हमरासबमे लोकसबके मदत करैबला मन छै से देखाइले करनेचियै।
तब अहै खातिर हम दुख उठाइचियै। महज यि बातके खातिर हम लाज नै मानैचियै, कथिलेत हम ककर उपर बिस्बास करनेचियै से हम निकसे जानैचियै। हम जे कुछ परमेस्वरके सौपने चियै, उ आपन आबैबला दिनतक सुरक्छित राख्तै कैहके पुरा भरोसा छै।
हम एल्डरके तरफसे, परमेस्वरके चुनल जनी आ ओकर बेटा-बेटीके यि चिठी लिखैचियै, जकरा हम साँचोके परेम करैचियै, हम मातरे नै महज सतके चिन्हैबला सबकोइ परेम करैछै।