42 जखुन पावल आ बरनाबास सभाघरसे बाहर निकलैत खिना आबैबला बिसरामके दिन यि बात सुन्या दैहे कैहके लोकसब ओइ दुनु गोराके बिन्ती करल्कै।
“धिक्कार तोरा खोराजिनके बासिसब! आ धिक्कार तोरा बेथसेदाके बासीसब! कथिलेत तोरासबके बिचमे करलाहा अजगुतके कामसब टुरोस आ सिदोन सहरमे करनेरहतीयै त ओतेका लोकसब आपन-आपन पाप माइनके बोराके बस्तर लग्याके छौरमे बैठके पस्चाताप करतियै।
महज जेसब अखुन अगा छै, उ पछा हेतै आ जेसब अखुन पछा छै उसब अगा हेतै।”
जब येसु ओइसबके यि बात सुनाइछेलै, तब अचानक सभाघरके एक गोरा सासक एलै आ ठेङहुनिया दैत ओकरा कहल्कै, “हमर बेटी अखुन तुरन्ते मैर गेलै, महज अहाँ चलु आपन हाथ ओकर उपरमे राइखदेबै त उ जिबित भ्याजेतै।”
तब हम तुरन्ते अहाँके बोलाइले लोक पठेलियौ आ अहाँ थाकैत-पिराइत अते एलियै। आब हम सबगोरा अते परमेस्वरके सामने चियै आ परभु जे कुछ अहाँके कहैले आग्या देने छै, से सब बात सुनैले हमसब बैठल चियै।”
महज उसब परगासे निकैलके पिसिदियाके एन्टिओखिया सहरमे एलै। ओते उसब बिसराम दिनमे यहुदीसबके सभाघरमे ज्याके रहलै।
“अहैलेल तोरासबके थाह हेबे कि परमेस्वरके यि मुक्ती गैर-यहुदीके लेल पठालगेल छै आ उसब सुन्तै।”