21 परभुके सक्ती ओइसबसङे छेलै आ बहौत लोकसब परभुमे बिस्बास कैरके ओकर देख्याल रस्तामे चलेलाग्लै।
यि घटनाके बात सुनैबलासब आस्चरज मानल्कै आ कहल्कै, “यि बालक पाछे केहन हेतै?” कथिलेत परमेस्वरके सक्ती ओकर उपर छेलै।
कथिलेत उ असल, पबितर आत्मा आ परमेस्वरके बिस्बासमे भरपुर भेल लोक रहै। तब बहौत लोकसब अकरे कामसे उत्साहित भ्याके बहौत लोकसब परभु येसुके बिस्बास करल्कै।
“अहै खातिर हमर बिचार छै कि परमेस्वर दिसन घुइमके आबैबला आनजातसबके अपनासब दुख नै दहै,
आ परमेस्वरके परसन्सा करैक। औरो लोकसबसेहो ओकरासबके असल नजैरसे देखैक। तब उदार पाबैबलासबके समुहमे दिन-दिने परभु बिस्बासीसबके संख्या थैप दैछेलै।
महज बचन सुनैबला बहौत लोकसब बिस्बास करल्कै आ बिस्बास करैबला मरद-पुरुख बैढके पाँच हजार भेलै।
तब परभुमे बिस्बास करैबला बहुत मरद आ जनिसबके भिर औरो बेसी बरहे लाग्लै।
अहिनङ परमेस्वरके बचन पसरैत गेलै। यरुसलेममे बिस्बासीसबके संख्या बरहैत गेलै। पुजारीसब मेसे बहुत गोरे बचनके सुइकार कैरके परभुमे बिस्बास करल्कै।
लुड्डा आ सारोनमे रहैबला सबलोक ओकरा देखके परभु येसुमे बिस्बास कैरके ओकर देख्याल रस्तामे चलेलाग्लै।
कथिलेकी जे सुसमाचार हमसब सुनेलियै उ सब्द मातरे नै महज सक्तीके साथ, पबितर आत्माके साथ आ पुरे निस्चयताके साथ एलै। जखन हमसब तोरासबके सङे रहलियै त केहेन चालचलनके जिबन जिलियै से तोरासबके थाहे छौ।