14 बरु हम तोरा जल्दिए भेटमुलाकातके असा करनेचियै आ हमसब आमने-सामने भेटके बातचित करबै।
ओकरलेल घर रखबारी करैबला केबार खोइलदैछै आ भेंरासब ओकर बोली चिन्हैछै। उ आपन भेंरासबके नाम ल्याके ल्याके बोलाइछै आ ओकरासबके बाहर निकालैछै।
ओहै दिन अरथात हप्ताके पहिल्का दिनके साँझमे जब यहुदी अगुवासबके डरसे चेलासब केबार बन्द कैरके बैठल रहै, तब तखनिए येसु अनचेकेमे ओकरासबके बिचमे ठार भेलै आ ओकरासबके कहल्कै, “तोरासबके सान्ती!”
तब येसु फेनसे ओकरासबके कहल्कै, “तोरासबके सान्ती मिले! जनङ पिता हमरा पठेल्कै, तहिनङ हम्हु तोरासबके पठाइचियौ।”
अहैले हम कहैचियौ, पबितर आत्माके अगुवाइसे चल आ लोक आपन पापी स्वभाबके ललसा पुरा नै कर।
सब बिस्बासी भाइ-भैयारीसबके परमेस्वर पिता आ अपनासबके परभु येसु खिरिस्ट सान्ती, परेम आ बिस्बास देबे।
एक दोसरके पबितर परेमसे गोरलगी कर। खिरिस्टमे भेल तोरा सबकोइके सान्ती हेबे।
हमरा तोरासबके लेल लिखैबला बात त बहुतो छै, महज हम कागत आ मैससे लिखैले नै चाहैचियै। बरु तोरासबलग ज्याके आमने-सामने भ्याके बतियाबैके आसा करनेचियै, ताकी अपनासबके आनन्द पुरा भ्यासके।