2 कथिलेत परमेस्वर कहैछै, “ठिक समयमे हम तोरासबके पुकारा सुनलियौ आ उदार दैबला दिनमे हम तोरासबके मदत करलियौ।” देख, परमेस्वरके ठिक समय त यह्या चियौ, उदार पाबैबला दिन आजुवे चियौ।
लोकसब ओकरा जबाफ देल्कै, “नासरतके येसु यहै बाटे ज्यारहल छै।”
आ परमपरभु मानब जातीके अखुन्ते मुक्तीके घोसना करैले हमरा पठाइने छै।”
जबतक “आजुके दिन” कहैबला समयछै, तबतक एक दोसरके उत्साह दहै। ओहेन करबिही त, तुसब पापमे नै परबिही आ तोरासबके हिरदय परमेस्वरके इन्कार नै करतौ।
तहैलेल पबितर आत्मा कहैछै, “यदी आइके तुसब परमेस्वरके आबाज सुनबिही त,
अहैलेल परमेस्वर ओकर बिसराम दैबला ठाममे जाइके लेल तोकल बिसेस दिनके “आइ” कहल्कै। उ पहिने बोलल बात बहुत सयमके बाद रजा दाउदके बोलैले लगाइल्कै, “यदि तुसब आइ परमेस्वरके अबाज सुनबिही त, तुसब आपन हिरदय कठोर नै बना।”