8 हमसब चारु दिसनसे कस्ट भोइगरहलचियै, महज गुन्डीमिसान नै भेलचियै। दोधारमे परलचियै, महज निरास नै भेलचियै।
हम तोरासबके टुगर बनाके नै छोरबौ, हम फेनो तोरासबके लग एबौ।
तोरासबके जिबनमे आबैबला सब परिक्छासब लोकसबके बिचमे आबैबला जखा हैछै। परमेस्वर बिस्बासयोग्य छै, जे तोरासबके सहे नै सकैबला परिक्छामे नै पारतौ। जब तु लोभमे परबिही परमेस्वर तोरा उ परिक्छासे बचैयोके लेल सहायता करतौ। तब तु सहैले सकबिही।
ओहैसे खिरिस्टके खातिर कमजोरीमे, बदनामीमे, कठिनाइमे, सताबटमे, आपत-बिपतमे हम सन्तुस्ट चियै। कथिलेकी जब हम कमजोर हैचियै, तब हम सक्तिसाली हैचियै।
हमरासबके परेम तोरासब परती कम नै भेलछौ, बरु तोरासबके परेम हमरासब परती कम भेलछौ
महज हरतरहसे हमसब आपनेके परमेस्वरके सेबकसब चियै कैहके देखाइचियै। सब कठिनाइ, बिपत, सङकट आ दुखमे धिरजसे सहन करैचियै।
कथिलेकी हमसब माकेडोनिया एलाके बादो हमरासबके कोनो बिसराम नै मिल्लै महज चारु दिसनसे हमरासबके कस्ट एलछेलै, बाहरसे लोकसबसङे झगरा आ हिरदय भितर डरे-डर छेलै।
अखुन हम तोरासबसङे रहतियौ त नमरतासाथ बात करैले सकतियौ। महज अतेक दुर से हम कथी करबौ? हम दोधारमे परल चियौ।