“यि बात हम तोरासबके खिसा-पिहानीसबमे कहनेचियौ। महज समय आइबरहल छौ, तैबखत हम तोरासबके सङे फेनो खिसा पिहानीमे नै बाज्बौ, बल्की पिताके बिसयमे साफ-साफ कैहदेबौ।
जब उसब पतरुस आ युहन्नाके निडर भ्याके बाजैत देखल्कै आ यि बुझल्कै कि यीसब कम परहल-लिखल आ सधारन लोक चियै से देखके उसब छक परलै। तब उसब येसु सङे रहै से थाह पाबल्कै।
हमर उटकट इक्छा आ आसा यि चियै कि हम कहियो लज्जित नै हेबै महज हमरमे परसस्त साहस हेतै। चाहे हम बाच्बै या मरबै सबदिन जखा अखुनो हमर जिबनसे खिरिस्ट सम्मानित हेबे।