4 उ बखानो करे नै सकैबला बातसब सुनल्कै, जे ककरो कहैले अनुमति नै देल्कै।
तब येसु ओकरा जबाब देल्कै, “साँचोके हम तोरा कहैचियौ, आइयेके तु हमरसङे स्वरगमे रहबिही।”
महज जब उसब पानीसे बाहर निकललै तखुन्ते परभुके आत्मा फिलिपके दोसर जगह ल्यागेलै आ उ मुन्सी फिलिपके फेनो नै देखल्कै। उ खुसीसे गद-गद हैत आपन बाटमे बरहैत गेलै।
यदि हम लोकसबके किसिम-किसिमके भसा आ स्वरगदुतसबके भसामे बाज्बै महज हमरमे परेम नै छै त, हम टिङ-टिङ बजैबला घन्टी या झाइ-झाइ करैबला झाइल मातरे हेबै।
हम खिरिस्टमे बिस्बास करल एक गोरे लोकके चिन्हैचियै, जे चौद बरिससे पहिने तेसर स्वरगमे उठ्यालगेलै। उ देहमे या बिना देहमे उठ्यालगेलै, से हम नै जानैचियै, उ परमेस्वर मातरे जानैछै।
तब हमसब जिबित भेल्हासब परभुके अकासमे भेटैले ओइसबके सङे-सङे बादलमे उठ्याल ज्याब आ सबदिन हमसब परभुसङे रहब।
वह्या जनि सारा जातीके लोहाके डन्टासे सासन करैले एकटा बेटा जलमेल्कै। ओकर बेटाके उठाके परमेस्वर आपनलग आ आपने सिंहासनमे ल्यागेलै।
जकरा कान छै, से पबितर आत्मा मन्डलीसबके कथी कहैछै से बात सुने। जे जित्तै ओकरा परमेस्वरके स्वरगलोकमे भेल जिबन दैबला गाछिके फल खाइले देबै।’”