1 देख हमर भाइसब, परभु कहिया आ कोन बखत एतै से तोरासबके लिखैके जरुरी नै छै।
येसु जैतुन पहारमे बैठलबखत ओकर चेलासब आइबके चुपेसिना पुछल्कै, “गुरु जी, हमरासबके कहु यि बातसब कहिया हेतै? अपने दोसर बेर एबै से आ यि युगके अन्त हैबला चेन्हा कथी रहतै।”
“महज उ संकटके दिन आ घरी कहिया एतै से ककरो नै थाहछै, नै स्वरगदुतसबके नै परमेस्वरके बेटाके, परमेस्वर पिता मातरे जानैछै।
येसु ओकरासबके कहल्कै, “परमेस्वर आपन अधिकारसे तोकल तिथी आ मिती तोरासबके जानैके जरुरी नै छौ।
यहुदियामे रहल बिस्बासीसबके लेल पठेल्हा भेटीके बारेमे तोरासबके लिखैले कोनो आबसेक नै छै।
अहैलेल यि बातसबसे एक दोसरके उत्साह दैत रह।
एक दोसरके परेम करे परैछै तैके बारेमे तोरासबके लेल लिखैके कोनो जरुरी नै छै, कथिलेकी परमेस्वर आपनेसे तोरासबके एक दोसरके परेम करे परैछै कैहके सिखाइने छौ।
हे पिरिय भाइ-भैयासब, तोरासबके आ अपनासबके भेटल मुक्तीके बारेमे हमरा लिखैले बहौत बरका इक्छा छेलै, महज आब पबितर जनसबके सबदिनके लेल सोपल बिस्बासके रक्छा कर कैहके निबेदन करैले तोरासबके लिखैले हम आबसेक बुझलियै।