19 ओहैसे तुसब परमेस्वरके इक्छा अनुसार दुख-कस्ट भोगैबलासब भलाइके काम कैरते रह आ आपन जिबन बिस्बासयोग्य सिरिस्टीकरताके सोइप दहै।
तब येसु जोर-जोरसे कहल्कै, “हे पिता, हम आपन आत्मा अहाँके हाथमे सोपै चियै!” अतेक कैहके ओकर परान छुइट गेलै।
जैहनङ उसब स्तिफनस उपर पथल मारैत खिना एहेन कहैत परथना करैतरहै, “हे परभु येसु, हमर आत्माके सुइकारु।”
जे लोकसब निरन्तर भलाइके काम कैरके आदर, इज्जत आ अनन्त जिबनके खोजी करैछै, ओइसबके परमेस्वर अनन्त जिबन देतै।
तब अहै खातिर हम दुख उठाइचियै। महज यि बातके खातिर हम लाज नै मानैचियै, कथिलेत हम ककर उपर बिस्बास करनेचियै से हम निकसे जानैचियै। हम जे कुछ परमेस्वरके सौपने चियै, उ आपन आबैबला दिनतक सुरक्छित राख्तै कैहके पुरा भरोसा छै।
तुसब असल काम कैरके मुरुख लोकसबके मुरखाहा बात बोलैबलासबके मुह बन्द कर कैहके परमेस्वरके इक्छाछै।
खराब काम कैरके दुख भोगनाइसे त, भलाइके काम कैरके परमेस्वरके इक्छा अनुसार दुख भोगनाइ असल चियै।
उ आत्मासब पहिने परमेस्वरके आग्यापालन नै करल्कै जहिया नोआ पानी जहाद बनाबै छेलै। उसब आपन पापसे फिरतै कि कैहके धिरजकेसाथ परमेस्वर असियाल छेलै। जहादमे कमे लोक, अरथात आठ गोरे मातरे जल परलयसे बचल छेलै।