तब बचन लोक बैनके अपनासबके बिचमे बास करल्कै आ अपनासब ओकर महिमा देखलियै, जे महिमा परमेस्वरसे आबैबला एक मातरे बेटामे छेलै। उ आपनौरके पुरा रुपसे अनुगरह करैछै आ सत बात मातरे बोलैछै।
तैखातिर हम तोरासबके यि बात बुझ कैहके चाहैचियौ, कि परमेस्वरके आत्माके अगुवाइमे चलैबला कोइ नै “येसु सरापित हेबे” कहतै आ पबितर आत्माके अगुवाइसे मातरे कोनो लोक “येसुवे परभु चियै” कैहके आपन मुहसे सुइकार करैले सक्तै।
जब जिबन दैबला परगट भेलै, तब हमसब ओकरा देखलियै आ हमसब वह्या अनन्त जिबनके बिसयमे साक्छी दैचियौ आ तोरासबके कहैचियौ, जे पिता सङे छेलै वह्या अपनासबके लग परगट भेलै।