ဗ်ာဒိတ္ 14:15 - ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

¹⁵ ထို႔ေနာက္ အျခား​ေသာ​ေကာင္းကင္​တမန္​တစ္​ပါး​သည္ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲမွ​ထြက္​လာ​၍ မိုးတိမ္​ေပၚတြင္​ထိုင္​ေန​ေသာ​သူ​အား “ေျမႀကီး​ေပၚမွ​ရိတ္သိမ္း​စရာ​သည္ မွည့္​ၿပီ​ျဖစ္၍ ရိတ္သိမ္း​ရန္​အခ်ိန္​က်ေရာက္​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ ကိုယ္ေတာ္​၏​တံစဥ္​ကို​လႊတ္​၍ ရိတ္သိမ္း​ေတာ္မူ​ပါ”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ေႂကြးေၾကာ္​ေလ​၏။

Myanmar Common Language Zawgyi Version

¹⁵ အ​ျခား​ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​တစ္​ပါး​သည္ ဗိ​မာန္ ေတာ္​မွ​ထြက္​လာ​၍ မိုး​တိမ္​ေပၚ​တြင္​ထိုင္​လ်က္ ေန​သူ​အား``ကမၻာ​ေျမ​ႀကီး​ေပၚ​၌​စ​ပါး​မ်ား ေကာင္း​စြာ​မွည့္​ၿပီ​ျဖစ္​၍​ရိတ္​သိမ္း​ရန္​အ​ခ်ိန္ က်​ေရာက္​ေလ​ၿပီ။ ထို႔​ေၾကာင့္​ကိုယ္​ေတာ္​၏ တံ​စဥ္​ကို​ယူ​၍​ရိတ္​သိမ္း​ေတာ္​မူ​ပါ'' ဟု အ​သံ​က်ယ္​စြာ​ေျပာ​ဆို​၏။-

Judson Bible in Zawgyi Version

¹⁵ ေကာင္း​ကင္​တ​မန္​တစ္​ပါး​သည္ ဗိ​မာန္​ေတာ္​ထဲ​က ထြက္၍၊ ကိုယ္​ေတာ္၏​တံ​စဥ္​ကို​လႊတ္၍ စ​ပါး​ကို ရိတ္​ေတာ္​မူ​ပါ။ ရိတ္​ရ​ေသာ​အ​ခ်ိန္ ေရာက္​ပါ​ၿပီ။ ေျမ​ႀကီး၌ ရိတ္​စ​ရာ​စ​ပါး မွည့္​ပါ​ၿပီ​ဟု မိုး​တိမ္​ေပၚ​မွာ ထိုင္​ေသာ​သူ​ကို ႀကီး​ေသာ​အ​သံ​ႏွင့္ ဟစ္​ေလ၏။-

ဗ်ာဒိတ္ 14:15 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ကမၻာ​ဦး 15:6

အာၿဗံ​သည္ ထာဝရဘုရား​ကို ယုံၾကည္​သျဖင့္ ထို​ယုံၾကည္​ျခင္း​ကို သူ​၏​ေျဖာင့္မတ္​ျခင္း​အျဖစ္ သတ္မွတ္​ေတာ္မူ​၏​။

ေဟ​ရွာ​ယ 62:1

ငါ​သည္ ဇိအုန္​ၿမိဳ႕​အတြက္ တိတ္တိတ္ေန​မည္​မ​ဟုတ္​။ ေဂ်႐ုဆလင္​ၿမိဳ႕​၏​ေျဖာင့္မတ္​ျခင္း​သည္ ေတာက္ပ​ေသာ​အလင္း​ကဲ့သို႔​၊ ကယ္တင္​ျခင္း​သည္ ထြန္းေတာက္​ေသာ​မီးရႉးတိုင္​ကဲ့သို႔ မ​ထြက္ေပၚ​မ​ခ်င္း ငါ​သည္ ၿငိမ္​ေန​မည္​မ​ဟုတ္​။

ေယ​ရ​မိ 51:33

အစၥေရး​လူမ်ိဳး​၏​ဘုရားသခင္ ေကာင္းကင္​ဗိုလ္ေျခ​အရွင္​ထာဝရဘုရား​က “​ေဘဘီလုံ​သမီးပ်ိဳ​သည္ တလင္းနယ္​ခ်ိန္​၌ နင္းနယ္​ခံရ​ေသာ​ေကာက္နယ္တလင္း​ႏွင့္​တူ​၏​။ တစ္ခဏခ်င္း​တြင္ ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​ေရာက္လာ​လိမ့္မည္​”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။

ေယာ​လ 3:13

ရိတ္သိမ္းစရာ​သီးႏွံ​မွည့္ဝင္း​ၿပီ​ျဖစ္၍ တံစဥ္​ကို​ဆန႔္တန္း​ၾက​ေလာ့​။ စပ်စ္သီးနယ္ရာက်င္း ျပည့္​ေန​သည္​ျဖစ္၍ လာ​၍​နင္းေခ်​ၾက​ေလာ့​။ စည္​မ်ား လွ်ံ​ေန​သကဲ့သို႔ ထို​သူ​တို႔​၏​ဆိုးညစ္မႈ​မ်ား​သည္ မ်ားျပား​လ်က္​ရွိ​၏​။”

ရွင္မႆဲ 13:30

ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​တိုင္ေအာင္ ႏွစ္မ်ိဳးစလုံး​အတူ ႀကီးထြား​ၾက​ပါေစ။ ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​၌ ရိတ္သိမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​အား “ျမက္သီး​ပင္​မ်ား​ကို ဦးစြာ​ႏုတ္ယူ​၍ ၎​တို႔​ကို​မီးရႈိ႕​ရန္ အစည္း​လိုက္​ခ်ည္​ထား​ၾက​ေလာ့။ ဂ်ဳံ​ဆန္​ကို​မူကား ငါ​၏​က်ီ​ထဲ၌ စုသိမ္း​ထား​ၾက​ေလာ့”​ဟု ငါ​ေျပာ​မည္’ဟု ဆို​ေလ​၏”​ဟူ၍ မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

ရွင္မႆဲ 13:39

ျမက္သီး​မ်ိဳးေစ့​မ်ား​ကို​ႀကဲ​ေသာ​ရန္သူ​သည္ မာရ္နတ္​ျဖစ္​၏။ ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​မူကား ကပ္ကမာၻ​ကုန္ဆုံး​ခ်ိန္​ျဖစ္​၍ ရိတ္သိမ္း​ေသာ​သူ​တို႔​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​၏။

ရွင္မႆဲ 23:32

သင္​တို႔​သည္​လည္း သင္​တို႔​ဘိုးေဘး​မ်ား​၏​အျပစ္​ပမာဏ​ကို​ျပည့္​ေအာင္ ျဖည့္စြက္​ၾက​ေလာ့။

႐ွင္မာကုခရစ္ဝင္ 4:29

အသီး​မွည့္​ေသာအခါ ရိတ္သိမ္း​ခ်ိန္​ေရာက္လာ​သည္​ျဖစ္၍ သူ​သည္ ခ်က္ခ်င္း​တံစဥ္​ျဖင့္​ရိတ္ေလ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။

၁ သက္သာေလာနိတ္ 2:16

လူမ်ိဳးျခား​တို႔​ကယ္တင္​ျခင္း​ရရွိ​ရန္ ငါ​တို႔​ေဟာေျပာ​သည္​ကို တားျမစ္​ကာ မိမိ​တို႔​အျပစ္​မ်ား​ကို အစဥ္အၿမဲ​ျဖည့္ဆည္း​ၾက​၏။ သို႔ျဖစ္၍ အမ်က္​ေတာ္​သည္ သူ​တို႔​အေပၚသို႔ အဆုံးစြန္​သက္ေရာက္​ေလ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 11:19

ထို႔ေနာက္ ေကာင္းကင္​၌​ရွိ​ေသာ ဘုရားသခင္​၏​ဗိမာန္​ေတာ္​သည္​ပြင့္​၍ ထို​ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲတြင္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ပဋိညာဥ္​ေသတၱာ​ေတာ္​ကို ေတြ႕ျမင္​ရ​၏။ လွ်ပ္စီးလက္​ျခင္း၊ အသံ​ျမည္ဟည္း​ျခင္း၊ မိုးခ်ဳန္း​ျခင္း၊ ငလ်င္​လႈပ္​ျခင္း​ႏွင့္ ႀကီးမား​ေသာ​မိုးသီး​က်​ျခင္း​တို႔​လည္း ျဖစ္ေပၚ​ေလ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 13:12

ထို​သားရဲ​သည္ ပထမ​သားရဲ​၏​အာဏာ​ရွိသမွ်​ကို သူ​၏​ေရွ႕ေမွာက္​၌​သုံးစြဲ​ၿပီး ကမာၻ​ေျမႀကီး​မွစ၍ ၎​ေပၚတြင္​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​အား ေသ​ေစ​ေသာ​ဒဏ္ရာ​ေပ်ာက္ကင္း​သြား​သည့္ ပထမ​သားရဲ​ကို ကိုးကြယ္​ေစ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 14:14

တစ္ဖန္ ငါ​ၾကည့္​လိုက္​ရာ ျဖဴ​ေသာ​မိုးတိမ္​ရွိ​၍ ထို​မိုးတိမ္​ေပၚတြင္ ဦးေခါင္း​ေပၚ၌ ေ႐ႊ​သရဖူ​ကို​ေဆာင္း​လ်က္ လက္​၌ ထက္​ေသာ​တံစဥ္​ကို​ကိုင္​ထား​သည့္ လူ႔သား​ႏွင့္​တူ​ေသာ​သူ​တစ္​ဦး​ထိုင္​ေန​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 14:16

ထိုအခါ မိုးတိမ္​ေပၚတြင္​ထိုင္​ေန​ေသာ​သူ​သည္ မိမိ​၏​တံစဥ္​ကို ေျမႀကီး​ေပၚသို႔​ေဝွ႔ယမ္း​လိုက္​ရာ ေျမႀကီး​သည္ ရိတ္သိမ္း​ျခင္း​ကို​ခံရ​ေလ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 14:17

တစ္ဖန္ အျခား​ေသာ​ေကာင္းကင္​တမန္​တစ္​ပါး​သည္ ေကာင္းကင္​ရွိ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲမွ​ထြက္လာ​၏။ သူ​၌​လည္း ထက္​ေသာ​တံစဥ္​ပါ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 14:18

ထို႔ေနာက္ မီး​အေပၚ​အခြင့္​အာဏာ​ရွိ​သည့္ အျခား​ေသာ​ေကာင္းကင္​တမန္​တစ္​ပါး​သည္ ယဇ္ပလႅင္​ထဲမွ​ထြက္လာ​၍ ထက္​ေသာ​တံစဥ္​ပါ​ေသာ​သူ​အား “စပ်စ္သီး​မ်ား​မွည့္​ၿပီ​ျဖစ္​ေသာေၾကာင့္ သင္​၏​ထက္​ေသာ​တံစဥ္​ကို​လႊတ္​၍ ေျမႀကီး​ေပၚမွ​စပ်စ္​ခိုင္​မ်ား​ကို ရိတ္သိမ္း​ေလာ့”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္ ဆို​ေလ​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 15:6

ေဘးဒဏ္​ခုနစ္​မ်ိဳး​ကို​ေဆာင္​ထား​သည့္ ေကာင္းကင္​တမန္​ခုနစ္​ပါး​တို႔​သည္ ထို​ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲမွ ထြက္လာ​ၾက​၏။ သူ​တို႔​သည္ စင္ၾကယ္​ေတာက္ပ​ေသာ​ပိတ္ေခ်ာ​ကို​ဝတ္ဆင္​လ်က္ ရင္ဘတ္​၌ ေ႐ႊ​ရင္စည္း​ကို​စည္း​ထား​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 16:17

သတၱမ​ေကာင္းကင္​တမန္​သည္ သူ​၏​ဖလား​ကို အာကာသ​ထဲသို႔​သြန္းေလာင္း​ေသာအခါ ဗိမာန္​ေတာ္​ထဲရွိ ပလႅင္​ေတာ္​မွ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ထြက္ေပၚ​လာ​၍ “အမႈ​ၿပီးေျမာက္​ၿပီ”​ဟု ဆို​၏။

ဗ်ာဒိတ္ 6:10

ထို​သူ​တို႔​က “သန႔္ရွင္း​၍ ေျဖာင့္မွန္​ေတာ္မူ​ေသာ​သခင္၊ အကြၽႏ္ုပ္​တို႔​၏​ေသြး​အတြက္ ကမာၻ​ေျမႀကီး​ေပၚမွာ​ေနထိုင္​ေသာ​သူ​တို႔​ကို တရား​မ​စီရင္၊ လက္တုံ႔​လည္း​မ​ျပန္​ဘဲ မည္မွ်​ၾကာေအာင္​ေန​ေတာ္မူ​မည္နည္း”​ဟု က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္​ေႂကြးေၾကာ္​ၾက​၏။