Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




ဒံ​ေယ​လ 9:21 - ျမန္​မာ့​စံ​မီ​သမၼာ​က်မ္

21 ထိုသို႔ ငါ​ႁမြက္ဆို​ဆုေတာင္း​ေန​စဥ္ ယခင္ ဗ်ာဒိတ္နိမိတ္​တြင္ ငါ​ေတြ႕ျမင္​ခဲ့​ရ​ေသာ ဂါေျဗလ​သည္ အလ်င္အျမန္​ပ်ံသန္း​လာ​၍ ညေန​ပူေဇာ္သကၠာ​အခ်ိန္​တြင္ ငါ့​ထံ​ေရာက္လာ​၏​။

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Myanmar Common Language Zawgyi Version

21 ယင္း​သို႔​ငါ​ဆု​ေတာင္း​ပတၳနာ​ျပဳ​လ်က္​ေန စဥ္ ယ​ခင္​ဗ်ာ​ဒိတ္​႐ူ​ပါ​႐ုံ​တြင္​ငါ​ေတြ႕​ျမင္ ခဲ့​သူ၊ ဂါ​ေျဗ​လ​သည္​ငါ​ရွိ​ရာ​သို႔​ပ်ံ​ဝဲ ဆင္း​သက္​လာ​၏။ ထို​အ​ခ်ိန္​ကား​ညဥ့္​ဦး ယံ​ယဇ္​ပူ​ေဇာ္​ရာ​အ​ခ်ိန္​ျဖစ္​၏။-

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Judson Bible in Zawgyi Version

21 ဆု​ေတာင္း​ေသာ​အ​မွု​မ​ၿပီး​မီ ႁမြက္​ဆို​စဥ္​တြင္ ယ​ခင္​ဗ်ာ​ဒိတ္ ႐ူ​ပါ​႐ုံ၌​ထင္​ရွား​ေသာ​သူ၊ ဂါ​ေျဗ​လ​သည္ လ်င္​ျမန္​စြာ​ပ်ံ၍ လာ​သ​ျဖင့္ ညဥ့္​ဦး​ယံ​ပူ​ေဇာ္​ခ်ိန္၌ ငါ​ရွိ​ရာ​သို႔ ေရာက္၍၊

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




ဒံ​ေယ​လ 9:21
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

ဤသို႔ျဖင့္ ေန႔တစ္ဝက္​က်ိဳး​ေလ​၏​။ ညဦးပိုင္း​ယဇ္ပူေဇာ္​ရ​မည့္​အခ်ိန္​ထိ သူ​တို႔​ပေရာဖက္ျပဳ​ေန​ၾက​ေသာ္လည္း တုံ႔ျပန္မႈ​မ​ရွိ​။ ထူးသံ​ကို မ​ၾကား​ရ​။ အေရးလုပ္သူ​လည္း မ​ရွိ​။


ညဦးပိုင္း​ယဇ္ပူေဇာ္​ရ​မည့္​အခ်ိန္​ေရာက္​ေသာအခါ ပေရာဖက္​ဧလိယ​သည္ ယဇ္ပလႅင္​နား​ခ်ဥ္းလာ​၍ “​အာျဗဟံ​၊ ဣဇက္​၊ အစၥေရး​တို႔​၏​ဘုရားသခင္​ထာဝရဘုရား​၊ ကိုယ္ေတာ္​သည္ အစၥေရး​လူမ်ိဳး​တြင္​ဘုရားသခင္​ျဖစ္ေၾကာင္း​၊ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​အေစအပါး​ျဖစ္​ၿပီး ကိုယ္ေတာ္​၏​အမိန႔္​ေတာ္​ျဖင့္ ဤ​အရာ​အားလုံး​ကို​ျပဳ​ျခင္း​ျဖစ္ေၾကာင္း ယေန႔ ဤ​လူ​တို႔​ကို သိ​ေစ​ေတာ္မူ​ပါ​။


ကိုယ္ေတာ္​၏​အမိန႔္​ေတာ္​အတိုင္း​လုပ္ေဆာင္​၍ အမိန႔္​ေတာ္​သံ​ကို​နာခံ​ၾက​သည့္ တန္ခိုး​ခြန္အားႀကီး​ေသာ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​၊ ထာဝရဘုရား​ကို ေကာင္းခ်ီးေထာမနာ​ျပဳ​ၾက​ေလာ့​။


မိမိ​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တို႔​ကို ေလ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း​၊ မိမိ​၏​အမႈ​ကို​ထမ္းေဆာင္​ေသာ​သူ​တို႔​အား ေလာင္ကြၽမ္း​ေသာ​မီး​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​၏​။


အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဆုေတာင္းခ်က္​သည္ ကိုယ္ေတာ္​၏​ေရွ႕​ေတာ္​၌ နံ႔သာေပါင္း​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း​၊ အကြၽႏ္ုပ္​လက္​ကို​ေျမႇာက္ခ်ီ​ျခင္း​သည္ ေနဝင္ခ်ိန္​၏​ပူေဇာ္သကၠာ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း မွတ္ယူ​ျခင္း​ခံရ​ပါေစေသာ​။


သိုးသငယ္​တစ္​ေကာင္​ကို နံနက္အခ်ိန္​၌ ပူေဇာ္​၍ ေနာက္​သိုးသငယ္​တစ္​ေကာင္​ကို ေနဝင္ခ်ိန္​၌ ပူေဇာ္​ရ​မည္​။


သရပ္​တို႔​သည္ ပလႅင္​ေတာ္​၏​အထက္​၌​ရပ္​ေန​ၾက​၏​။ သူ​တို႔​တစ္ပါးစီ​၌ ေတာင္ပံ​ေျခာက္​ခု​စီ​ရွိ​၍ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ မ်က္ႏွာ​ကို​ဖုံး​၏​။ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ ေျခ​ကို​ဖုံး​၏​။ ေတာင္ပံ​ႏွစ္​ခု​ျဖင့္ ပ်ံသန္း​၏​။


မ်က္ႏွာ​ပုံစံ​မ်ား ရွိ​၏​။ အေတာင္ပံ​မ်ား​သည္​လည္း တစ္စုံ​မွာ အထက္​သို႔​ျဖန႔္​၍ တစ္ပါး​ႏွင့္​တစ္ပါး အေတာင္​ခ်င္း​ထိ​ထား​၏​။ က်န္​ေတာင္ပံ​တစ္စုံ​မွာ ကိုယ္​ကို​ဖုံးအုပ္​ထား​၏​။


ထို​သတၱဝါ​တို႔ သြား​ေသာအခါ လွ်ပ္စီးလက္​သကဲ့သို႔ လွစ္ကနဲ​လွစ္ကနဲ ျဖစ္​၏​။


ထို​ျပည္​တြင္ ေနာဧ​၊ ဒံေယလ​၊ ေယာဘ စေသာ ပုဂၢိဳလ္​သုံး​ဦး​ရွိ​ေန​လွ်င္​လည္း သူ​တို႔​ေျဖာင့္မတ္​ျခင္း​ေၾကာင့္ သူ​တို႔​ကိုယ္ကို​သာ​သူ​တို႔ ကယ္တင္​ႏိုင္​မည္​”​ဟု ဘုရားရွင္​ထာဝရဘုရား မိန႔္​ေတာ္မူ​၏​။


ထိုအခါ လက္​တစ္​ဖက္​သည္ ငါ့​ကို​တို႔​၍ ငါ့​ဒူး​ႏွင့္​လက္​ကို​လည္း ကိုင္လႈပ္​၏​။


ထိုအခါ လူ​သဏၭာန္​ႏွင့္​တူ​ေသာ​သူ​က ငါ့​ႏႈတ္ခမ္း​ကို တို႔​၏​။ ငါ​လည္း ႏႈတ္​ကို​ဖြင့္​၍ ငါ့​ေရွ႕​၌​ရပ္​ေန​ေသာ​သူ​အား “​အကြၽႏ္ုပ္​၏​သခင္​၊ ဤ​နိမိတ္အာ႐ုံ​ေၾကာင့္ အကြၽႏ္ုပ္​သည္ ျပင္းထန္​ေသာ​ေဝဒနာ​ကို​ခံစား​ရ​၍ ခြန္အား​လည္း ကုန္ခန္း​ပါ​ၿပီ​။


ထိုအခါ လူ​ပုံသဏၭာန္​ႏွင့္​တူ​ေသာ​သူ​သည္ ငါ့​ကို ေနာက္တစ္ခါ တို႔​၍ ခြန္အား​ျဖည့္​ေပး​၏​။


ထို႔ေနာက္ ဥလဲ​ျမစ္​နား​မွ​လူ​တစ္​ဦး​က “​အို ဂါေျဗလ​၊ ထို​ဗ်ာဒိတ္အာ႐ုံ​၏​အနက္​ကို သူ႔​အား ေဖာ္ျပ​ေပး​ပါ​”​ဟု ေအာ္ေျပာ​ေသာ​အသံ​ကို ငါ​ၾကား​ရ​၏​။


ထိုသို႔​ေျပာ​ေန​စဥ္ ငါ​သည္ သတိလစ္​၍​ေျမ​ေပၚသို႔ ေမွာက္​လ်က္​လဲက်​သြား​ရာ​မွ သူ​က ငါ့​ကို​တို႔​၍ ျပန္ရပ္​ေစ​ၿပီး


မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​ခန႔္​တြင္ ေယရႈ​သည္ က်ယ္ေလာင္​ေသာ​အသံ​ျဖင့္“ဧလိ၊ ဧလိ၊ လာမာ ရွာဗခသာနိ”​ဟု ေအာ္ဟစ္​ေတာ္မူ​၏။ ၎​၏​အဓိပၸာယ္​မွာ“အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​၏​ဘုရား၊ အကြၽႏ္ုပ္​ကို အဘယ္ေၾကာင့္​စြန႔္ပစ္​ေတာ္မူ​သနည္း”​ဟူ၍ ျဖစ္​၏။


ေကာင္းကင္တမန္​က​လည္း “ငါ​သည္ ဘုရားသခင္​ေရွ႕​ေတာ္​၌​ခစား​ရ​ေသာ ဂါေျဗလ​ျဖစ္​၏။ သင့္​ကို​ႏႈတ္ဆက္​၍ ဤ​ဝမ္းေျမာက္​ဖြယ္​သတင္း​ကို​ေျပာၾကား​ရန္ ငါ​သည္ သင့္​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ျခင္း​ခံရ​၏။


ဆ႒မ​လ​တြင္ ဘုရားသခင္​သည္ ေကာင္းကင္တမန္​ဂါေျဗလ​အား ဂါလိလဲ​နယ္၊ နာဇရက္​ဟု​ေခၚ​ေသာ​ၿမိဳ႕​၌​ရွိ​သည့္ အပ်ိဳ​ကညာ​တစ္​ဦး​ထံသို႔​ေစလႊတ္​ေတာ္မူ​၏။


တစ္​ေန႔​ေသာအခါ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​အခ်ိန္​ခန႔္​တြင္ သူ​သည္ မိမိ​ထံသို႔​ဘုရားသခင္​၏​ေကာင္းကင္တမန္​တစ္​ပါး​ဝင္လာ​၍ “ေကာ္ေနလိ”​ဟု ေခၚ​သည္​ကို ႐ူပါ႐ုံ​၌ ထင္ရွား​စြာ​ျမင္​ေလ​၏။


ေနာက္တစ္ေန႔​တြင္ ထို​သူ​တို႔​သည္ ခရီး​ျပဳ​လ်က္ ယုေပၸ​ၿမိဳ႕​အနီး​သို႔​ေရာက္လာ​ၾက​စဥ္ မြန္းတည့္​ခ်ိန္​ဝန္းက်င္​၌ ေပတ႐ု​သည္ ဆုေတာင္း​ရန္ ေလသာေဆာင္​ေပၚသို႔ တက္​သြား​ေလ​၏။


ထိုစဥ္ ထာဝရ​ဘုရား​၏​ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ႐ုတ္တရက္​ေပၚလာ​သျဖင့္ ေထာင္ခန္း​ထဲ၌ အလင္းေရာင္​ထြန္းလင္း​ေလ​၏။ ေကာင္းကင္တမန္​သည္ ေပတ႐ု​၏​နံေဘး​ကို​ပုတ္​လ်က္ သူ႔​ကို​ႏႈိး​ကာ “ျမန္ျမန္​ထ​ေလာ့”​ဟု ဆို​ေလ​၏။ ထိုအခါ သံႀကိဳး​မ်ား​သည္ သူ​၏​လက္​မွ ကြၽတ္က်​သြား​ေလ​၏။


တစ္ခါက ေပတ႐ု​ႏွင့္​ေယာဟန္​တို႔​သည္ ဆုေတာင္း​ပတၳနာ​ျပဳ​ခ်ိန္​ျဖစ္​သည့္ မြန္းလြဲ​သုံး​နာရီ​တြင္ ဗိမာန္​ေတာ္​သို႔​တက္​သြား​ၾက​၏။


ေကာင္းကင္​တမန္​အားလုံး​တို႔​သည္ ကယ္တင္​ျခင္း​ကို​အေမြ​ဆက္ခံ​မည့္​သူ​မ်ား​၏​အမႈ​ကို​ေဆာင္႐ြက္​ရန္ ေစလႊတ္​ျခင္း​ခံရ​သည့္ အေစခံ​ဝိညာဥ္​မ်ား​ျဖစ္​ၾက​သည္​မ​ဟုတ္​ေလာ။


ေကာင္းကင္​တမန္​မ်ား​ႏွင့္​ပတ္သက္၍ “ကိုယ္ေတာ္​သည္ မိမိ​၏​ေကာင္းကင္​တမန္​တို႔​ကို ေလ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း၊ မိမိ​၏​အမႈ​ကို​ထမ္းေဆာင္​သူ​တို႔​အား မီးလွ်ံ​ကဲ့သို႔​လည္းေကာင္း ျဖစ္​ေစ​ေတာ္မူ​၏”​ဟု မိန႔္​ေတာ္မူ​၏။


ဗ်ာဒိတ္​႐ူပါ႐ုံ​၌ ငါ​ျမင္​ရ​ေသာ ျမင္း​တို႔​ႏွင့္​ျမင္း​စီး​သူရဲ​တို႔​မွာ ဤသို႔​ျဖစ္​၏။ ျမင္းစီး​သူရဲ​တို႔​၌ မီးလွ်ံ​ေရာင္၊ နက္ျပာ​ေရာင္​ႏွင့္ ကန႔္​ကဲ့သို႔​ဝါ​ေသာ ရင္အုပ္​တန္ဆာ​မ်ား​ရွိ​ၾက​၏။ ျမင္း​တို႔​၏​ဦးေခါင္း​သည္ ျခေသၤ့​၏​ဦးေခါင္း​ႏွင့္​တူ​၍ သူ​တို႔​၏​ခံတြင္း​ထဲမွ မီးလွ်ံ၊ မီးခိုး​ႏွင့္ ကန႔္​မ်ား​ထြက္​ေန​ၾက​၏။


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ