“Mga taga-Jerusalem! Mga taga-Jerusalem! Marasa pa na ginapatay niyo an mga propeta kag ginabato idtoʼn mga ginsugo sa iyo san Dios! Kadamo na beses ngani na ako naghandom na tipunon kamo pareho san umagak na ginatiripon an iya mga piso sa idalom san iya mga pakpak pero ginhabuan niyo!
An makawat naman, an katuyuan niya mangawat, magpatay kag magsira. Pero ako an nagpakadi agod magkaigwa sindaʼn buhay kag magpabugana pa lugod sin buhay.
An ginbasihan san paghusgar amo ini: nagpakadi sa kinab-an an ilaw pero mas naiilaan san mga tawo an kadulman ki sa kapaw-an kay mga maraot an ginaparahimo ninda.
Ginaadalan niyo an Banal Na Kasuratan kay sa paghuna niyo didi magahanap kamoʼn buhay na waraʼn katapusan pero ini mismo nagapamatuod gayod manungod sa akon.
Ayaw pagparapagal sin pagkaon na nasisira kundi an pagkaon na matagal para sa buhay na waraʼn katapusan. Amo ini an pagkaon na ako na Anak San Tawo magahatag sa iyo kay ako an ginhatagan san Dios Ama san otoridad agod himuon ini.”
Matuod na ini an kagustuhan san akon Ama. An tanan na nakakita sa anak kag nagatuod sa iya magkakaigwa sin buhay na waraʼn katapusan kag bubuhayon ko gihapon siya sa katapusan na adlaw.”
Ginasabi man san Espirito kag san karaslon na babayi, “Kadi kamo!” An nakabati sani magsabi man, “Kadi kamo!” Kadi kamo, mga ginapaha. An sin-o man na gusto san tubig na nagahatag-buhay, pakadia man kag pakuhaa san tubig na waraʼn bayad.