رُوت 1:6 - Muslim Sindhi Bible

⁶ ڪجھہ ڏينهن کان پوءِ جڏهن نعوميہ موآب ملڪ ۾ ٻڌو تہ خداوند سندس قوم کي سٺو فصل ڏيئي کين برڪت عطا ڪئي آهي، تڏهن هوءَ پنهنجي ٻنهي ننهن سميت موٽي اوڏانهن رواني ٿي.

Sindhi Bible

⁶ تڏهن هوءَ پنهنجن ننهن سان اُٿي تہ موآب جي ملڪ مان هلي وڃي، ڇالاءِ جو هن موآب جي ملڪ ۾ ٻڌو هو تہ خداوند پنهنجي قوم تي مهرباني ڪري انهن کي ماني ڏني آهي.

رُوت 1:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 21:1

پنهنجي واعدي موجب خداوند سارہ کي برڪت ڏني.

پيدائش 28:20

اتي يعقوب خدا سان اقرار ڪيو تہ ”جيڪڏهن تون مون ساڻ هوندين ۽ جيڪو سفر آءٌ ڪريان ٿو تنهن ۾ منهنجي سنڀال ڪندين ۽ مون کي کائڻ لاءِ کاڌو ۽ پائڻ لاءِ ڪپڙا ڏيندين

پيدائش 48:15

هن يوسف کي خير جي دعا ڏيندي چيو تہ ”اهو خدا جنهن جي راهہ تي منهنجو پيءُ اسحاق ۽ منهنجو ڏاڏو ابراهيم هلندا رهيا آهن، اُهو خدا جنهن اڄ ڏينهن تائين عمر ڀر منهنجي نگهباني پئي ڪئي آهي،

پيدائش 50:25

پوءِ يوسف انهن کي قسم کڻائي چيو تہ ”اوهين مون سان واعدو ڪريو تہ جڏهن خدا اوهان کي ان ملڪ ڏانهن وٺي وڃي تڏهن اوهين منهنجا هڏا هتان پاڻ سان کڻي ويندءُ.“

زبور 102:14

اسان تنهنجي ٻانهن کي تنهنجي شهر جي پٿرن سان بہ ايترو تہ پيار آهي، جو انهن کي کنڊر واري مٽيءَ ۾ پيل ڏسي اسين ڏک سان ڀرجي ٿا وڃون.

زبور 111:5

هو پنهنجي بندن سان ٻڌل عهد کي هميشہ ياد رکي ٿو، سو جيڪي سندس خوف رکن ٿا تن کي هو رزق مهيا ڪري ٿو،

زبور 132:15

انهيءَ شهر يروشلم جي رزق ۾ آءٌ جھجھي برڪت وجھندس، آءٌ ان جي غريبن کي بہ ڍءَ تي ماني کارائيندس.

زبور 145:15

سڄي جهان جون اکيون تو ڏانهن ئي واجھائين ٿيون، تون ئي انهن کي پوري وقت تي کاڌو عطا ڪرين ٿو.

زبور 146:7

هو ستايلن جي حق ۾ فيصلو ڏئي ٿو، بکايلن کي کاڌو ڏئي ٿو، ۽ قيدين کي ڇڏائي ٿو.

زبور 147:14

هو تنهنجي سرحدن ۾ امن وَ سلامتي آڻي ٿو، ۽ عمدي ڪڻڪ سان تو کي ڀرپور ڪري ٿو.

خروج 3:16

هاڻي تون وڃ ۽ وڃي بني اسرائيل جي اڳواڻن کي هڪ جاءِ تي گڏ ڪر ۽ کين ٻڌاءِ تہ مون خداوند سندن ابن ڏاڏن جي خدا ۽ ابراهيم، اسحاق ۽ يعقوب جي خدا تو کي ڏيکاري ڏيئي سندن لاءِ هي پيغام ڏنو آهي تہ ’سچ پچ مون اوهان جي سار لڌي آهي ۽ مصر ۾ جيڪي اوهان سان ٿي رهيو آهي سو ڏٺو اٿم.

خروج 4:31

تڏهن ماڻهن انهن تي يقين ڪيو. وري جڏهن هنن ٻڌو تہ خداوند بني اسرائيل جي سار لڌي آهي ۽ انهن جي مصيبت ڏٺي اٿس، تڏهن زمين تي جھڪي سجدو ڪيائون.

چوڻيون 30:8

هڪڙو تہ ڪوڙ ۽ فريب کي مون کان پاسي ڪر. ٻيو تہ مون کي نہ گھڻو غريب بڻاءِ ۽ نہ گھڻو دولتمند، بس مون کي منهنجي ضرورت آهر کاڌو عطا فرماءِ.

يسعياہ 55:10

جهڙيءَ طرح آسمان مان مينهن وسي ٿو، ۽ ڳڙو پوي ٿو، ۽ اهي وري اوڏانهن موٽي نہ ٿا وڃن، بلڪ زمين کي ريج ٿا ڏين، ۽ انهيءَ ۾ ساوڪ ۽ فصل پيدا ڪرڻ جو سبب ٿا بڻجن، انهيءَ لاءِ تہ پوکڻ لاءِ ٻج ۽ کائڻ لاءِ کاڌو ملي،

يرمياہ 29:10

خداوند وڌيڪ فرمائي ٿو تہ ’بابل جي بادشاهت جا ستر سال پورا ٿيڻ بعد آءٌ اوهان جي خبر چار لهندس ۽ اوهان کي پنهنجي وطن ۾ موٽائي آڻڻ وارو اوهان سان ڪيل پنهنجو سهڻو سخن پورو ڪندس.

يوايل 2:19

سندن گھريل دعائن جي جواب ۾ فرمايو تہ ”ڏسو، آءٌ جھجھو اناج، مئي ۽ زيتون جو تيل عطا ڪري اوهان کي خوشحال بڻائيندس. آئيندہ لاءِ آءٌ غير قومن هٿان اوهان جي توهين ٿيڻ نہ ڏيندس.

صفنياہ 2:7

بلڪ اهو علائقو يهوداہ جي باقي بچي ويلن جي ملڪيت ٿيندو. اتي هو پنهنجا ڌڻ چاريندا، ۽ اسقلون شهر جي ويران گھرن ۾ اچي رهندا. بيشڪ خداوند سندن خدا انهن جي سار سنڀال لهندو، ۽ هنن کي ٻيهر خوشحال ڪندو.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 6:11

اسان جي روزانو واري ماني اڄ اسان کي ڏي.

لوقا 1:68

”خداوند، بني اسرائيل جي خدا کي واکاڻ جڳائي، ڇاڪاڻ تہ هن پنهنجي قوم کي بچائڻ لاءِ مٿس مِهر جي نظر ڪئي آهي.

لوقا 19:44

اهي تو کي ۽ تنهنجي رهاڪن کي مٽيءَ ۾ ملائي ڇڏيندا ۽ تو ۾ سِر سِر تي رهڻ نہ ڏيندا، ڇاڪاڻ تہ تو ان وقت کي نہ سڃاتو، جڏهن خدا تو کي بچائڻ لاءِ تو تي مِهر جي نظر ڪئي هئي.“

1.تيمٿيس 6:8

سو جيڪڏهن اسان وٽ رڳو خوراڪ ۽ پوشاڪ موجود آهي تہ انهيءَ تي ئي راضي رهون.

1.پطرس 2:12

غير ايمان وارن ۾ پنهنجي هلت چلت چڱي رکو، تہ جيئن جيڪي اوهان تي بڇڙو هئڻ جي تهمت ٿا هڻن سي اوهان جا چڱا ڪم ڏسي انهيءَ ڏينهن تي خدا جي واکاڻ ڪن جڏهن هو اچي عدالت ڪندو.

رُوت 1:5

تڏهن اهي ٻئي ڀائر محلون ۽ ڪليون بہ وفات ڪري ويا. سو نعوميہ پنهنجي مڙس ۽ ٻنهي پٽڙن کان بغير اڪيلي رهجي ويئي.

رُوت 1:7

سو هوءَ پنهنجين ننهن کي ساڻ ڪري رهڻ واري جاءِ کان نڪري يهوداہ جي ملڪ ڏانهن موٽي وڃڻ لاءِ پنڌ پيئي. پر رستي ۾

1.سموئيل 2:21

خداوند حنہ تي مهربانيءَ جي نظر ڪئي ۽ کيس ٽي وڌيڪ پٽ ۽ ٻہ ڌيئر ڄايون. ڇوڪرو سموئيل بہ خداوند جي خدمت ڪندي وڏو ٿيندو ويو.