زبور 69:17 - Muslim Sindhi Bible

¹⁷ تون پنهنجي هن ٻانهي کان منهن نہ موڙ، بلڪ منهنجو عرض جلد اگھاءِ، ڇوجو آءٌ مصيبت ۾ مبتلا آهيان.

Sindhi Bible

¹⁷ ۽ پنهنجي ٻانهي کان پنهنجو منهن نہ لڪاءِ؛ ڇو تہ آءٌ مصيبت ۾ آهيان؛ جلد مون کي جواب ڏي.

زبور 69:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ايوب 7:21

ڀلا جي تون منهنجو ڪو قصور سمجھين ٿو تہ اهو معاف ڇو نہ ٿو ڪرين؟ تون منهنجي هيءَ مصيبت مون تان ڇو نہ ٿو ٽارين؟ ڇاڪاڻ تہ منهنجي قبر ۾ وڃي پوڻ ۾ ڪا دير ڪانهي. هائو، آءٌ ائين گم ٿي ويندس، جو جڏهن تون مون ڏانهن نهاريندين، تہ آءٌ هوندس ئي ڪونہ.“

زبور 102:2

منهنجي مصيبت جي ڏينهن تي تون مون کان منهن نہ موڙ، بلڪ مون ڏانهن پنهنجو ڪن ڏي. آءٌ جڏهن تو کي پڪاريان تڏهن مون کي جلدي وراڻي ڏج.

زبور 13:1

ڪيستائين، اي خداوند! ڇا تون مون کي بلڪل ئي وساري ڇڏيندين؟ ڪيستائين تون مون کان پنهنجو منهن موڙيو رکندين؟

زبور 143:7

اي خداوند! منهنجي جلدي ٻڌ، ڇاڪاڻ تہ آءٌ ڏاڍي پريشانيءَ ۾ پئجي ويو آهيان. تون مون کان منهن نہ موڙ، متان آءٌ مئلن جيان قبر ۾ وڃي پوان.

زبور 143:9

اي خداوند! مون کي منهنجي دشمنن کان ڇڏاءِ، ڇاڪاڻ تہ آءٌ پناهہ لاءِ تو وٽ ئي ڊوڙي آيو آهيان.

زبور 22:24

ڏکويلن جي ڏک جي خداوند ڪڏهن حقارت نہ ڪئي آهي، ۽ نہ وري انهيءَ کي نظرانداز ڪيو اٿائين. هن انهن کان ڪڏهن بہ پنهنجو منهن نہ موڙيو آهي، بلڪ جڏهن بہ هنن کيس پڪاريو آهي، تڏهن انهن جي ٻُڌي اٿائين.“

زبور 27:9

سو تون مون کان پنهنجو منهن نہ موڙ، ۽ ڪاوڙ مان پنهنجي ٻانهي کي پاڻ وٽان لوڌي نہ ڪڍ. تون ئي تہ منهنجو مددگار آهين، مون کي پاڻ کان پري نہ ڪر. اي منهنجا بچائيندڙ خدا! تون مون کي ڇڏي نہ ڏي.

زبور 40:13

اي خداوند! مون تي ٻاجھہ ڪري اچي مون کي ڇڏاءِ. اي خداوند! هاڻي جلدي اچي منهنجي مدد ڪر.

زبور 44:24

تون اسان کان پنهنجو منهن ڇو ٿو موڙين؟ تون اسان جي مصيبت ۽ مظلوميءَ کي ڇو ٿو وسارين؟

زبور 66:14

هائو، اهي باسون جيڪي مصيبت جي وقت مون پنهنجي زبان سان باسيون هيون.

زبور 70:1

اي خدا! مون تي ٻاجھہ ڪري اچي مون کي ڇڏاءِ. اي خداوند! هاڻي جلدي اچي منهنجي مدد ڪر.

زاريون 3:22

خداوند جي شفقت ابدي آهي، ۽ سندس رحم ڪرڻ ڪڏهن بہ بند نہ ٿو ٿئي.

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 26:38

سو کين چيائين تہ ”آءٌ ايترو تہ غمگين ٿي پيو آهيان جو منهنجي دل ٽٽڻ تي آهي. اوهين هتي ترسو ۽ مون سان گڏ جاڳندا رهو.“

متي رسول جي معرفت پاڪ انجيل 27:46

ٽي بجي ڌاري عيسيٰ وڏي آواز سان رڙ ڪري چيو تہ ”ايلي! ايلي! لما شبقتني؟“ يعني ”منهنجا خدا! اي منهنجا خدا! تو مون کي ڇو ڇڏي ڏنو آهي؟“