Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




زبور 68:13 - Muslim Sindhi Bible

13 سو انهيءَ مان اوهان کي بہ ملندو، جيڪي لڪي وڃي رڍن جي واڙن ۾ ستا هئا. انهيءَ مال ۾ ڪبوترن جون مورتيون آهن، جن جا پر چانديءَ جا آهن، ۽ انهن جا کنڀ نج سون سان ڍڪيل آهن.“

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Sindhi Bible

13 جڏهن اوهين رڍن جي واڙي ۾ ليٽي آرام ڪندا، تڏهن ڪبوتر وانگي ٿيندا، جنهن جا پر چانديءَ وانگر، ۽ جنهن جا کنڀ پيلي سون وانگر ڍڪيل آهن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




زبور 68:13
22 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

اي اِسڪار! تنهنجو اولاد اهڙي مضبوط گڏهہ جيان ٿيندو، جنهن جي پٺيءَ تي ٻورا هجن تڏهن بہ اهو ليٽيل رهي.


تنهن کان پوءِ سامريہ جا ماڻهو ارامين جي خيمي‌گاهہ ڏانهن ڪاهي پيا ۽ ان کي وڃي لٽيائون. هنن ايترو تہ مال هٿ ڪيو جو جيئن خداوند فرمايو هو تيئن ئي ٿيو ۽ ميدي جا ٽي ڪلوگرام ۽ جَوَن جا ڇهہ ڪلوگرام هڪ هڪ چانديء جي سڪي تي وڪاڻا.


پوءِ خدا بني اسرائيل کي مصر مان ڪڍي آيو، هو اتان سون ۽ چاندي بہ پاڻ سان کنيو آيا، سندن قبيلن مان ڪنهن هڪ ماڻهوءَ کي ڪا ٺوڪر بہ نہ پهتي.


بيشڪ خداوند پنهنجي قوم کان ڏاڍو خوش ٿئي ٿو، ۽ پنهنجي تابعدارن کي فتحمندي بخشي ٿو.


سو اسين جيڪي تنهنجي پاليل ڳيري مثل آهيون، تن جي جان انهن جھنگلي جانورن جي حوالي نہ ڪر. تون پنهنجي قوم جي ڏکويل حياتيءَ کي هميشہ لاءِ وساري نہ ڇڏ.


”اي بني اسرائيل! اوهان جي ڪُلهن تي جيڪو بار هو سو مون لاهي ڇڏيو، مون اوهان جي هٿن کي هاڻي تغارين ڍوئڻ کان ڇڏائي ڇڏيو.


انهن کان گاري ۽ سرن ٺهرائڻ جو ڪم ۽ پنهنجين ٻنين ۾ هر قسم جو ڪم سخت محنت سان ڪرائي، کين سندن حياتيءَ کان بيزار ڪري ڇڏيائون. انهن کان جيڪو بہ پورهيو ٿي ڪرايائون سو سخت ظلم سان ٿي ڪرايائون.


تڏهن اسان کي وڏي ملڪيت حاصل ٿيندي، ڇاڪاڻ تہ دشمن جي جھنڊي جي ڪاٺي ڀڳل هوندي، ۽ سندن جھنڊو ڪريل هوندو. اسين دشمنن جي دولت مان جيڪي وڻندو، سو لٽي ڦري وٺنداسين. اها ايتري تہ گھڻي هوندي جو منڊو ماڻهو بہ ان مان لٽي وٺندو.


تون اهو مالِ‌غنيمت ٻن هڪجيترن حصن ۾ ورهاءِ. هڪڙو حصو انهن جنگي جوانن کي ڏي جيڪي جنگ تي ويا هئا ۽ ٻيو حصو باقي قوم کي ڏي.


هو سوئرن وارو کاڌو کائي پيٽ ڀرڻ لاءِ تيار هو، پر اهو بہ ڪنهن نہ ٿي ڏنس.


پر پڻس نوڪرن کي حڪم ڏنو تہ ’جلدي ڪريو، سٺي ۾ سٺو وڳو کڻي آڻي پهرايوس، سندس هٿ ۾ منڊي ۽ پيرن ۾ جتي پارايوس.


اوهين ڄاڻو ٿا تہ خداوند عيسيٰ تي ايمان آڻڻ کان اڳ ۾ اوهان کي ڪنهن نہ ڪنهن نموني گمراهہ ڪري گونگن بتن ڏانهن نيو ويندو هو.


ڏس، اسين ڪنهن وقت نادان، نافرمان، گمراهہ ۽ طرح طرح جي نفساني خواهشن ۽ عياشين جا غلام هئاسين. اسين بغض ۽ حسد جي حالت ۾ گذاريندا هئاسين، نفرت جي لائق هئاسين ۽ هڪٻئي سان بہ نفرت ڪندا هئاسين.


هوڏانهن دشمن لشڪر جا اهي پنج ئي بادشاهہ ڀڄي مقيدہ شهر جي هڪڙي غار ۾ وڃي لڪا.


اوهين ڇو پنهنجي رڍن جي واڙن ۾ ويٺي ڌنارن جا آواز پيا ٻڌو؟ آہ! اوهان جو قبيلو ڪيڏو نہ مونجھاري ۾ هو!


تڏهن ڪنعان جا بادشاهہ اسان تي حملو ڪرڻ آيا. هو تعناڪ شهر جي ڀرسان مجدو جي چشمن وٽ اچي وڙهيا. پر اسان کي لُٽڻ‌ڦرڻ سندن نصيب ۾ ئي نہ هو،


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ