Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




زبور 68:1 - Muslim Sindhi Bible

1 شال خدا اُٿي کڙو ٿئي، ۽ پنهنجي دشمنن کي ڪڻو ڪڻو ڪري ڇڏي! جيڪي کانئس نفرت ٿا رکن، سي شل شڪست کائي سندس اڳيان ڀڄي وڃن!

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Sindhi Bible

1 ڀلي تہ خدا اُٿي، ۽ سندس دشمن ڇڙوڇڙ ٿين؛ ۽ جيڪي ساڻس نفرت ٿا رکن سي سندس اڳيان ڀڄي وڃن.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




زبور 68:1
21 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

هاڻ اي خداوند خدا! تون پنهنجي قدرت واري نشان يعني عهد واري صندوق سميت، پنهنجي آرام‌گاهہ ۾ هلي اچ. اي خداوند خدا! شل تنهنجا ڪاهن سچائيءَ جي برڪت سان ڀرپور رهن. شل تنهنجا نيڪ بندا تنهنجي ڀلائيءَ جي ڪري خوشيون ملهائين.


اي بادشاهہ! تون پنهنجي سڀني دشمنن کي ڳولي قابو ڪندين. هائو، جن کي تو کان نفرت آهي، سي تنهنجي زورآور هٿ کان بچي نہ سگھندا.


اي خداوند! تون اُٿي اچي اسان جي مدد ڪر. پنهنجي دائمي شفقت جي خاطر تون اسان کي اچي بچاءِ.


اي اسان جا ڌڻي! اي اسان جا محافظ! انهن کي هڪدم قتل نہ ڪر، متان منهنجي قوم تو کي وساري ويهي. اٽلندو تون پنهنجيءَ قدرت سان انهن کي ڪڻو ڪڻو ڪري ڪيرائي ڇڏ.


قادرِمطلق خدا بادشاهن کي ائين ڪڻو ڪڻو ڪري ڇڏيو، جيئن سلمون جبل تي هوا سان برف ڪري ٿي.


جيڪي وحشين جيان ڪانن وارن ٻوڙن ۾ رهن ٿا، ۽ انهن قومن جا اڳواڻ ۽ عام ماڻهو، جيڪي جھنگلي سانَهن ۽ انهن جي ٻچن جيان آهن، تن سڀني کي تون ڇينڀ ڪڍ، جيستائين اهي اچي تو کي سجدو نہ ڪن، ۽ تو آڏو چاندي پيش نہ ڪن. اهڙين قومن کي تون ڪڻو ڪڻو ڪري ڇڏ، جيڪي جنگ ڪرڻ ۾ خوش ٿين ٿيون.


تو سامونڊي بلا رهب کي چيڀاٽي ماري ڇڏيو آهي. تو پنهنجو زورآور هٿ کڻي پنهنجي ويرين کي ٽيڙي پکيڙي ڇڏيو آهي.


اوهين انهن جي پوڄا نہ ڪريو، نڪي جھڪي انهن کي ڪو سجدو ئي ڪريو، ڇاڪاڻ تہ آءٌ خداوند اوهان جو خدا، غيرت وارو خدا آهيان. جيڪي مون سان دشمني رکندا آهن، تن جي اولاد کي ٽينءَ ۽ چوٿينءَ پيڙهيءَ تائين آءٌ سندن ابن ڏاڏن جي بدڪارين جي سزا ڏيندو آهيان.


جڏهن تون گجڪار ٿو ڪرين، ۽ پنهنجو جلال ٿو ڏيکارين، تڏهن غير قومن ۾ ڀاڄ پئجي ٿي وڃي.


انهن جو پهريون حصو گھيري جي انهن ڏينهن جي پوري ٿيڻ کان پوءِ سر تي نڪتل شهر جي نقشي جي وچ ۾ باهہ سان ساڙي ڇڏ. ٻيو حصو کڻي شهر جي چوڌاري هيڏي هوڏي پکيڙي انهن وارن کي تلوار سان ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏ. وارن جي آخري ٽئين حصي کي تون هوا ۾ پکيڙي ڇڏ، تن وارن يعني ماڻهن جو آءٌ تلوار کڻي پيڇو ڪندس.


تڏهن هڪدم انهيءَ لوهہ، ٺڪر، پتل، چانديءَ ۽ سون کي اهڙو ڀڃي ڀورا ڀورا ڪيو ويو جيئن اونهاري جي موسم جي اَن ڳاهڻ واري پِڙ جو بُهہ هوندو آهي. پوءِ واءُ انهن کي ائين اڏائي ويئي جو انهن جو ذرو ئي ڪونہ رهيو. پر جيڪو پٿر انهيءَ مورتيءَ کي اچي لڳو هو سو ايڏو تہ وڏو جبل ٿي پيو جو روءِ‌زمين کي ڀري ڇڏيائين.


جڏهن عهد واري صندوق رواني ٿيندي هئي، تڏهن موسيٰ چوندو هو تہ ”اي خداوند! اُٿ، تہ تنهنجا دشمن ڇڙوڇڙ ٿي وڃن ۽ جيڪي تو سان ڪينو رکن ٿا سي تنهنجي اڳيان ڀڄي وڃن.“


جيڪي ساڻس دشمني ٿا رکن تن کي بدلي ۾ سندن ڏسندي ئي ڏسندي برباد ٿو ڪري. هو دير نہ ٿو ڪري، بلڪ انهن کان ئي بدلو ٿو وٺي.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ