زبور 57:6 - Muslim Sindhi Bible

⁶ منهنجي دشمنن مون کي ڦاسائڻ جي لاءِ ڄار پکيڙيو آهي، جنهن ڪري مون کي بي‌وس ڪري ڇڏيو اٿائون. پر جيڪا کڏ هنن منهنجي راهہ ۾ کوٽي آهي، تنهن ۾ هو پاڻ وڃي ڪريا آهن.

Sindhi Bible

⁶ انهن منهنجي پيرن لاءِ ڄار وڌو آهي؛ منهنجي جان جهڪي ويئي آهي: انهن منهنجي اڳيان کڏ کوٽي آهي؛ جنهن ۾ پاڻ ڪِريا آهن.

زبور 57:6 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

1.تواريخ 29:10

دائود سڄيءَ قوم جي اڳيان خداوند جي واکاڻ ڪندي چيو تہ ”اي خداوند، اسان جي پيءُ يعقوب جا خدا! ازل کان ابد تائين تنهنجي واکاڻ هجي.

1.تواريخ 29:11

اي خداوند! عظمت، قدرت ۽ جلال وارو، ۽ شان وَ شوڪت ۽ حشمت وارو تون ئي آهين، ڇاڪاڻ تہ جيڪي ڪجھہ زمين ۽ آسمان ۾ آهي سو تنهنجو آهي. اي خداوند! تنهنجي ئي بادشاهي آهي ۽ تون ئي سڀني حاڪمن جو بہ حاڪم آهين.

زبور 108:6

تون اسان جي ٻڌ، ۽ پنهنجي زورآور هٿ سان اسان جي مدد ڪر، تان‌تہ اسين تنهنجا محبوب فتحياب ٿيون.

زبور 140:5

انهن مغرور ماڻهن مون لاءِ ڦندو لڪائي رکيو آهي، ۽ مون کي ڦاسائڻ لاءِ ڄار پکيڙيو اٿائون. هائو، اهي منهنجي هر واٽ تي مون لاءِ ڦاهي اڏيو ويٺا آهن.

زبور 142:3

ڇاڪاڻ تہ جڏهن آءٌ پريشان ٿيان ٿو، تڏهن تون ئي اهو ڄاڻين ٿو تہ ان وقت آءٌ ڇا ڪريان. جنهن راهہ تان آءٌ گذران ٿو، تنهن راهہ تي دشمن ڦندو اڏيو ويٺا آهن.

زبور 143:4

تنهنڪري آءٌ ڏاڍي پريشانيءَ ۾ پئجي ويو آهيان، ۽ بيحد دلگير ٿو رهان.

زبور 145:14

اي خداوند! مشڪلاتن ۾ ڦاٿلن کي تون ئي سنڀالي ٿو وٺين، هائو، سڀني ڪرندڙن کي تون ئي اٿاري کڙو ڪرين ٿو.

زبور 42:6

هاڻ آءٌ جلاوطنيءَ ۾ دلگير ٿي پيو آهيان، سو آءٌ خدا کي ياد ڪريان ٿو. هائو، جڏهن آءٌ حرمون ۽ مصفار جبلن تي، بلڪ اردن جي پوري علائقي ۾ سندس حضور ۾ ٿي رهيس، تنهن کي آءٌ ياد ٿو ڪريان.

زبور 8:2

تو ئي ننڍڙن ٻارن ۽ کير پياڪن جي واتان، پنهنجي دشمنن آڏو پنهنجي واکاڻ ڪرائي آهي، تان‌تہ تون پنهنجي دشمنن ۽ مخالفن کي ماٺ ڪرائين.

چوڻيون 28:10

جيڪو سنئين راهہ تي هلڻ واري کي خراب رستي ڏانهن ڦيري گمراهہ ٿو ڪري، سو پنهنجي ئي کوٽيل کڏ ۾ وڃي ڪرندو. مگر جيڪي سنئين راهہ تي ثابت قدم ٿا رهن، تن کي ان جو اجر ضرور ملندو.

چوڻيون 29:5

جيڪو ماڻهو ٻين جي اجائي خوشامند ٿو ڪري، سو حقيقت ۾ انهن لاءِ هڪڙو ڦندو ٿو اڏي.

ميڪاہ 7:2

ساڳيءَ طرح هن ملڪ ۾ ڪو نيڪ ماڻهو نظر ئي نہ ٿو اچي. هائو، ڪنهن کي بہ خدا جو خوف ڪونہ آهي. هر ڪو ماڻهو ٻئي جو خون ڪرڻ لاءِ تاڙ ۾ ويٺو آهي، ۽ پنهنجي هم‌وطنن کي شڪار ڪرڻ لاءِ هر ڪو ڄار وڇايو ويٺو آهي.

ڳاڻاٽو 14:21

پر آءٌ جيئرو خداوند پنهنجي انهيءَ جلال جو قسم کڻي چوان ٿو جنهن سان سڄي ڌرتي ڀرپور ٿيندي،