زبور 49:11 - Muslim Sindhi Bible

¹¹ دنيا جهان جي آخر تائين قبرون ئي انهن جا گھر هوندا، بلڪ اهي پيڙهي بہ پيڙهي انهن منجھہ رهندا، جيتوڻيڪ ڪنهن وقت هو زمينن جا مالڪ هئا.

Sindhi Bible

¹¹ اهي پنهنجيءَ دل ۾ سمجهن ٿا تہ اسان جا گهر سٺا ۽ جٽاءُ ڪندا، ۽ اسان جي رهڻ جون ماڙيون پيڙهيءَ بہ پيڙهيءَ قائم رهنديون: اهي پنهنجين زمينن تي پنهنجا نالا ٿا رکن.

زبور 49:11 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

پيدائش 4:17

قابيل جي زال کي هڪ پٽ ڄائو جنهن جو نالو حنُوڪ رکيائين. پوءِ قابيل هڪ شهر ٻڌو ۽ ان جو نالو پنهنجي پٽ حنُوڪ جي نالي تي رکيائين.

2.سموئيل 18:18

ابي‌سلوم پنهنجي جيئري ئي بادشاهن جي ماٿريءَ ۾ پنهنجي لاءِ هڪڙو ٿنڀو اڏيو هو، ڇاڪاڻ تہ هن سوچيو ٿي تہ ”مون کي ڪو پٽ ڪونهي جيڪو منهنجي نالي جي يادگيري قائم رکي.“ سو هن انهيءَ ٿنڀي تي پنهنجو نالو رکيو هو. اهو ٿنڀو اڄ ڏينهن تائين ابي‌سلوم جي يادگار سڏبو آهي.

زبور 10:6

هو پنهنجيءَ دل ۾ سمجھن ٿا تہ ”اسان کي ڪو لوڏو ڪين ايندو. سڀني پيڙهين تائين اسان تي ڪڏهن بہ مصيبت ڪانہ ايندي.“

زبور 39:7

هاڻي اي منهنجا رب! ڀلا آءٌ ڪهڙيءَ ڳالهہ تي ڀروسو ڪريان؟ اي منهنجا ڌڻي! مون تہ پنهنجي توڪل تو تي رکي آهي.

زبور 5:9

بيشڪ منهنجي دشمنن جي وات ۾ ڪابہ سچائي ڪانهي. هو دل ۾ رڳو تباهي ٿا رکن. هو پنهنجي زبان سان خوشامند ڪن ٿا، پر سندن وات مان نڪتل ڳالهيون ٻين لاءِ موت آهن.

زبور 64:6

اهي بڇڙائيءَ وارا منصوبا جوڙين ٿا ۽ چون ٿا تہ ”اسان جيڪا سازش سِٽي آهي سا بلڪل مڪمل آهي.“ بيشڪ جيڪي ڳالهيون انسان جي دل ۽ دماغ اندر آهن، تن کي ڪو ٻيو ڄاڻي نہ ٿو سگھي.

واعظ 2:14

ڏاها ماڻهو چڱيءَ طرح ڏسي ٿا سگھن تہ هو ڪيڏانهن وڃي رهيا آهن. مگر بي‌عقل ماڻهو انهن شخصن وانگر آهن جيڪي اونداهيءَ ۾ هلندي ٿاٻڙجي ٿا پون. تنهن هوندي بہ مون ڄاتو تہ ڏاهو هجي توڙي بي‌عقل، پڄاڻي ٻنهي جي هڪڙي ئي ٿئي ٿي.

واعظ 2:21

جڏهن اسين محنت ڪندي پنهنجي ڏاهپ، علم ۽ هنر سان پنهنجي لاءِ ڪجھہ گڏ ڪريون ٿا، تڏهن اهو سڀ اسين ڇو ڪنهن اهڙي ماڻهوءَ لاءِ ڇڏي وڃون، جنهن انهيءَ لاءِ ڪابہ محنت نہ ڪئي هجي؟ اها بہ هڪڙي مصيبت آهي جيڪا سمجھہ کان مٿاهين آهي.

حزقي ايل 38:10

خداوند ياجوج کي اهو بہ فرمائي ٿو تہ ”جڏهن اهو ڏينهن ايندو تڏهن آءٌ ڄاڻان ٿو تہ تون پنهنجيءَ دل ۾ هڪڙو برو منصوبو رٿيندين.

لوقا 11:39

تڏهن خداوند چيس تہ ”اوهين فريسي وٽيءَ ۽ ٿالهيءَ جو ٻاهريون پاسو تہ ڌوئي صاف ڪريو ٿا، پر اوهان جو اندر هٻڇ ۽ بڇڙائيءَ سان ڀريو پيو آهي.

سنتن جا ڪم 8:22

تنهنڪري پنهنجي انهيءَ بڇڙائيءَ تي توبهہ ڪر ۽ خداوند کان دعا گھر تہ شل تو کي تنهنجي دل جي انهيءَ بڇڙي خيال جي معافي ملي.

شريعت جو دور 3:14

منسيءَ جو اولاد يائير، جسُورين ۽ معڪاتين جي سرحد تائين ارجُوب جو سڄو علائقو ورتو. هن بسن جي ڪجھہ ڳوٺن کي پنهنجي نالي سان ”يائير جا ڳوٺ“ ڪري سڏيو، جيڪو نالو اڄ تائين هليو اچي.

1.سموئيل 15:12

سائول سان ملڻ جي لاءِ سموئيل صبح جو سوير اٿيو. سموئيل کي خبر پيئي تہ سائول ڪرمل شهر ۾ آيو، جتي هن پنهنجي لاءِ هڪڙو يادگار کڙو ڪيو ۽ پوءِ هو موٽي گشت ڪندو جِلجال ڏانهن هيٺ لهي ويو آهي.