زبور 131:2 - Muslim Sindhi Bible

² اٽلندو مون پنهنجو پاڻ کي خاموش ۽ ماٺيڻو بڻايو آهي. جيئن ڪو ٿڃ ڇڏايل ٻار ماءُ جي هنج ۾ دلجاءِ ڪيو پيو هجي، تيئن ئي منهنجي دل مون ۾ پُر سڪون آهي.

Sindhi Bible

² سچ پچ مون پنهنجيءَ جان کي صابر ۽ ماٺيڻو ڪيو آهي؛ جيئن ڪو ٿڻن ڇڏايل ٻار ماءُ جي هنج ۾ هجي، تيئن منهنجي جان ٿڻن ڇڏايل ٻار وانگي مون ۾ آهي.

زبور 131:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

زبور 42:11

پر مون کي دلگير ٿيڻ نہ کپي، نڪي منهنجي اندر ۾ ايڏي بي‌قراري هئڻ گھرجي، بلڪ منهنجي اميد خدا ۾ ئي قائم رهندي. هائو، آءٌ اڃا بہ انهيءَ جي ئي تعريف ڪندس، جيڪو منهنجو ڇڏائيندڙ ۽ منهنجو خدا آهي.

زبور 42:5

پر مون کي دلگير ٿيڻ نہ کپي، نڪي منهنجي اندر ۾ ايڏي بي‌قراري هئڻ گھرجي، بلڪ منهنجي اميد خدا ۾ ئي قائم رهندي. هائو، آءٌ اڃا بہ انهيءَ جي ئي تعريف ڪندس، جيڪو منهنجو ڇڏائيندڙ ۽ منهنجو خدا آهي.

زبور 43:5

هاڻ مون کي دلگير ٿيڻ نہ کپي، نڪي منهنجي اندر ۾ ايڏي بي‌قراري هئڻ گھرجي، بلڪ منهنجي اميد خدا ۾ ئي قائم رهندي. هائو، آءٌ اڃا بہ انهيءَ جي ئي تعريف ڪندس، جيڪو منهنجو ڇڏائيندڙ ۽ منهنجو خدا آهي.

زبور 62:1

آءٌ رڳو خدا ۾ ئي صبر سان آس رکان ٿو، ڇاڪاڻ تہ اهو ئي منهنجي حفاظت ڪري ٿو.

يسعياہ 30:15

خداوند، بني اسرائيل جو پاڪ معبود کين اهو بہ ٿو فرمائي تہ ”جيڪڏهن اوهين مون آڏو توبهہ‌تائب ٿيندا، ۽ اطمينان رکندي مون تي ڀروسو ڪندا تہ اوهين بچي ويندا. هائو، بي‌فڪري ۽ توڪل ۾ ئي اوهان جي مضبوطي آهي.“ پر اوهان ائين ڪرڻ نہ گھريو،

زاريون 3:26

اسان لاءِ اهو ڪافي آهي جو اسين صبر سان انتظار ڪريون، ڇاڪاڻ تہ خداوند ئي اسان کي مصيبتن کان بچائيندو.

مرقس 10:15

آءٌ اوهان کي سچ ٿو چوان تہ جيستائين ڪو خدا جي بادشاهيءَ کي هڪ ننڍي ٻار وانگر ٿي قبول نہ ڪندو، تيستائين اهو ان ۾ داخل نہ ٿيندو.“

لوقا 21:19

سو انهن ڳالهين تي ثابت قدم رهي پنهنجي جان بچايو.“

1.ڪرنٿين 14:20

اي ڀائرو ۽ ڀينرون! اوهين ٻاراڻي سمجھہ نہ رکو. بڇڙائيءَ ۾ تہ ٻارڙا بڻجو، پر سمجھہ ۾ جوان ٿيو.

1.سموئيل 24:10

ڏسو، توهان پاڻ پنهنجين اکين سان ڏٺو آهي تہ خداوند توهان کي اڄ هن غار ۾ منهنجي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيو هو. منهنجي ڪن ماڻهن ائين بہ چيو تہ توهان کي ماري ڇڏيان، پر مون توهان کي جيئدان ڏنو. مون چيو تہ ’آءٌ پنهنجي آقا تي هٿ نہ کڻندس، ڇاڪاڻ تہ هو خداوند جو مسح ڪرايل بادشاهہ آهي.‘

1.سموئيل 30:6

دائود کي ڏاڍي پريشاني ٿي، ڇاڪاڻ تہ سڀيئي ماڻهو پنهنجن وڃايل پٽن ۽ ڌيئرن جي ڪري تمام ڏکويل هئا ۽ کيس سنگسار ڪري مارڻ پئي چاهيائون. پر دائود کي خداوند پنهنجي خدا همت عطا ڪئي هئي.