زبور 116:2 - Muslim Sindhi Bible

² جيئن تہ هن مون ڏانهن پنهنجو ڪن ڏنو آهي، سو آءٌ پنهنجي سڄي حياتي کيس پڪاريندو رهندس.

Sindhi Bible

² ڇالاءِ جو هن مون ڏانهن پنهنجو ڪن ڏنو آهي، سو جيسين آءٌ جيئرو رهندس تيسين کيس پڪاريندو رهندس.

زبور 116:2 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

ايوب 27:10

پر ڇا هو قادرِمطلق جي حضور ۾ اچي ڪا خوشي حاصل ڪري سگھن ٿا؟ پوءِ ڇا هو هر وقت خدا کان دعا گھرندا رهندا؟

زبور 28:6

هاڻي آءٌ پنهنجي خداوند جي تعريف ٿو ڪريان، جنهن مدد لاءِ منهنجي منٿ ٻڌي آهي.

زبور 31:2

تون مون ڏانهن پنهنجو ڪن ڏيئي سگھو ئي مون کي ڇڏائي وٺجانءِ. تون مون لاءِ مضبوط محافظ ۽ منهنجي پناهہ‌گاهہ ٿجانءِ.

زبور 31:3

تون ئي تہ منهنجو محافظ ۽ منهنجو قلعو آهين. پنهنجي نالي جي سچائيءَ موجب منهنجي اڳواڻي ۽ رهبري ڪجانءِ.

زبور 40:1

مون صبر ڪندي خداوند تي پنهنجي آس رکي، تڏهن هو مون ڏانهن مائل ٿيو ۽ منهنجي دانهن ٻُڌائين.

زبور 88:1

اي خداوند! اي منهنجا خدا! تون منهنجو بچائيندڙ آهين، ڏينهن رات آءٌ تنهنجي حضور ۾ دانهون ٿو ڪريان.

يوناہ 2:3

تو مون کي اونهي سمنڊ منجھہ اڇلائي ڇڏيو هو، سمنڊ جا سيلاب مون کي ڪُنَ ۾ گهِلي ويا. اي خدا! تنهنجيون سڀ ڇوليون ۽ موجون مون مٿان گذريون.

لوقا 18:1

عيسيٰ پنهنجي شاگردن کي چيو تہ ”هر وقت دعا گھرندا رهو ۽ همت نہ هارجو.“ انهيءَ لاءِ هن کين هڪڙو مثال ڏنو تہ

فلپين 4:6

سو ڪنهن بہ ڳالهہ جو فڪر نہ ڪريو، بلڪ هر ڳالهہ بابت پنهنجا عرض اوهين دعا ۽ منٿ جي وسيلي شڪرگذاري ڪندي خدا جي حضور ۾ پيش ڪندا رهو.

ڪلسين 4:2

دعا ۾ سجاڳ رهو ۽ شڪرگذاري ڪندي انهيءَ ۾ مشغول رهو.