زبور 11:1 - Muslim Sindhi Bible

¹ آءٌ خداوند جي پناهہ ۾ آهيان، پوءِ اوهين مون کي هيئن ڇو ٿا چئو تہ ”تون پکيءَ وانگر جبل تي اڏامي وڃ.“

Sindhi Bible

¹ منهنجو ڀروسو خداوند تي آهي، اوهين منهنجيءَ جان کي ڪيئن ٿا چئو تہ پکيءَ وانگي پنهنجي جبل ڏانهن اُڏامي وڃ؟

زبور 11:1 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2.تواريخ 14:11

پوءِ آسا خداوند پنهنجي خدا کي پڪاريندي چيو تہ ”اي خداوند! تنهنجي اڳيان طاقتور ۽ ڪمزور جي وچ ۾ ڪو فرق ڪونهي. سوڀ ڏيڻ وارو تون ئي آهين. سو اي خداوند، اسان جا خدا! اسان جي مدد ڪر، ڇاڪاڻ تہ اسان جو ڀروسو تو تي آهي ۽ تنهنجو ئي نالو وٺي اسين هن وڏي لشڪر سان وڙهڻ لاءِ تيار ٿي آيا آهيون. اي خداوند! تون ئي اسان جو خدا آهين. ائين نہ ٿئي جو اسين شڪست کائون، ڇاڪاڻ تہ اها شڪست تنهنجي ئي ٿيندي.“

2.تواريخ 16:8

ڇا سوڊان ۽ لبيا جي ماڻهن جو لشڪر بي‌شمار گاڏين ۽ گھوڙي سوارن سميت تمام وڏو لشڪر نہ هو؟ انهيءَ هوندي بہ تو جڏهن خداوند تي ڀروسو ڪيو هو تڏهن هن اهي تنهنجي هٿن ۾ ڏيئي ڇڏيا هئا.

نحمياہ 6:11

پر مون کيس چيو تہ ”ڇا مون جهڙي ماڻهوءَ کي ڀڄڻ گھرجي يا پنهنجي جان بچائڻ لاءِ هيڪل اندر لڪڻ گھرجي؟ آءٌ نہ ڀڄندس، نڪي لڪندس.“

زبور 16:1

اي خدا! تون منهنجي حفاظت ڪجانءِ، ڇاڪاڻ تہ آءٌ تنهنجي ئي پناهہ ٿو وٺان.

زبور 25:2

اي منهنجا خدا! آءٌ تو تي ئي ڀروسو رکان ٿو. اي خدا! مون کي ڪڏهن بہ شرمندو ٿيڻ نہ ڏجانءِ، ائين نہ ٿئي جو منهنجا دشمن اچي مون تي کل چرچو ڪن.

زبور 31:14

پر اي خداوند! منهنجي تو تي پوري توڪل آهي، تڏهن تہ آءٌ ائين ٿو چوان تہ ”منهنجو خدا تون ئي آهين.“

زبور 56:11

تنهن تي ئي منهنجي توڪل آهي سو آءٌ بلڪل نہ ڊڄندس. انسان جيڪو فاني آهي سو مون کي ڇا ڪري سگھندو؟

زبور 7:1

اي خداوند، منهنجا خدا! آءٌ تنهنجي پناهہ وٺان ٿو، جيڪي منهنجو پيڇو ڪن ٿا تن کان مون کي بچاءِ.

زبور 7:2

ائين نہ ٿئي جو اهي بگھڙ وانگر اچي مون کي پڪڙين ۽ ٽڪرا ٽڪرا ڪري ڇڏين، جتي مون کي بچائڻ وارو بہ نہ هجي.

زبور 9:10

جيڪي بہ تنهنجي نالي کان واقف آهن، سي تو تي توڪل ٿا رکن، ڇاڪاڻ تہ جيڪي تنهنجا طالبو آهن، تن کان تون ڪڏهن بہ منهن نہ ٿو موڙين.

چوڻيون 6:5

هائو، پاڻ کي انهيءَ قرض جي واعدي کان ائين بچائي وٺو، جيئن ڪا هرڻي يا ڪو پکي پاڻ کي شڪاريءَ جي هٿان بچائڻ جي ڪوشش ڪندو آهي.

يرمياہ 48:14

اي موآب وارؤ! اوهين ڪيئن ٿا چئو تہ ’اسين جوڌا جوان ۽ جنگي سورما آهيون‘؟

لوقا 13:31

ايتري ۾ ڪن فريسين عيسيٰ کي اچي چيو تہ ”هتان نڪري هليا وڃو، ڇاڪاڻ تہ هيروديس حڪمران اوهان جي مارائڻ جي پويان آهي.“

1.سموئيل 19:11

پوءِ انهيءَ ساڳئي رات سائول دائود جي گھر ڏانهن ڪي ماڻهو موڪليا تہ جيئن مٿس پهرو رکن ۽ صبح جو کيس ماري ڇڏين. تڏهن دائود جي زال ميڪل کيس ٻڌايو تہ ”جيڪڏهن اڄ رات تون هتان نڪري نہ ويندين، تہ سڀاڻي تون قتل ٿيندين.“

1.سموئيل 20:38

هن ڇوڪر کي وڏي سڏ چيو تہ ”جلدي ڪر، تڪڙو ٿيءُ، ترس نہ.“ تڏهن ڇوڪر يونتن جا تير گڏ ڪري وٽس کڻي آيو.

1.سموئيل 22:3

تڏهن دائود اتان موآب ملڪ جي مصفاہ شهر ڏانهن روانو ٿيو ۽ موآب جي بادشاهہ کي اچي چيائين تہ ”مهرباني ڪري منهنجي ماءُ پيءُ کي تيستائين پاڻ وٽ رهڻ ڏي، جيستائين مون کي خبر پوي تہ خدا منهنجي لاءِ ڇا ٿو ڪري.“

1.سموئيل 23:14

دائود زيف شهر جي ويجھو بيابان واري جابلو علائقي ۾ وڃي لڪي رهڻ لڳو. سائول روزانو دائود جي ڳولا ڪندو پئي رهيو، پر خدا کيس سندس هٿن ۾ نہ ڏنو.

1.سموئيل 27:1

پوءِ دائود سوچڻ لڳو تہ ”ڪنهن نہ ڪنهن ڏينهن آءٌ سائول جي هٿان ماريو ويندس. سو منهنجي لاءِ انهيءَ کان بهتر ٻي ڳالهہ ڪانهي تہ آءٌ فلستين جي ملڪ ڏانهن هليو وڃان. پوءِ هو نااميد ٿي مون کي اسرائيل جي سرحدن ۾ وري نہ ڳوليندو. اهڙيءَ طرح آءٌ سندس هٿان بچي ويندس.“